Ελευθερία του Τύπου: Έκθεση κόλαφος κατά Μητσοτάκη...

 

Προσπαθεί να ελέγξει την ενημέρωση...

Έκθετη για ακόμη μία φορά αναφορικά με την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, βρίσκεται η κυβέρνηση της ΝΔ καθώς έκθεση – κόλαφος κάνει λόγο για «προσπάθειες του κυβερνώντος κόμματος να διασφαλίσει το μήνυμα ελέγχου» στην ενημέρωση...

Ειδικότερα η έκθεση των οργανώσεων Media Freedom Rapid Response (MFRR), Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα (RSF) και Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων (CPJ) με τίτλο «Αναχαιτίζοντας την παλίρροια της παρακμής της ελευθερίας των ελληνικών μέσων ενημέρωσης» κάνει λόγο για «αξιοσημείωτη και συνεχή πτώση» της ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα ενώ επισημαίνεται και η «ανησυχητική εικόνα για την ελευθερία των ΜΜΕ».

Παράλληλα, η έκθεση αναγνωρίζοντας κάποιες «καλοπροαίρετες μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης, επισημαίνει ότι «αυτές έχουν περιορισμένο πεδίο εφαρμογής ή δεν αντικατοπτρίζουν τις τη σοβαρότητα της κρίσης που αντιμετωπίζει η δημοσιογραφία στην Ελλάδα» και ότι τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων για τη διαφάνεια στην ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης και στη διανομή της κρατικής διαφήμισης «δεν έχουν γίνει ξεκάθαρα».

Αναγνωρίζοντας στην κυβέρνηση της ΝΔ «κάποια προθυμία» να εντοπίσει τα ζητήματα της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα και να λάβει μέτρα για την επίλυσή τους, υπογραμμίζεται ότι όσα μέτρα έχουν ληφθεί είναι περιορισμένα και δεν ανταποκρίνονται στην κρισιμότητα των προβλημάτων που καταγράφονται στη χώρα.

Επιπλέον η έκθεση υπογραμμίζει αναφορικά με τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων ότι «το ελληνικό κράτος είναι η κύρια πηγή απειλής» ενώ επισημαίνει ότι «σε άλλους τομείς της ελευθερίας του Τύπου έχουν ληφθεί ελάχιστα ή καθόλου μέτρα».

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα η έκθεση υπογραμμίζει ακόμη μία πανευρωπαϊκή πρωτιά της χώρας σημειώνοντας ότι η «Ελλάδα ξεχωρίζει εντός της ΕΕ για τη ξεκάθαρη μείωση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης τα τελευταία τρία χρόνια από οποιοδήποτε κράτος - μέλος».

Κόλαφος αποτελεί όσα γράφει η έκθεση και για την ασφάλεια των δημοσιογράφων, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ στην οποία δεν έχουν εξιχνιαστεί δύο υποθέσεις δολοφονίας δημοσιογράφων (Καραϊβάζ και Γκιόλιας). Η ατιμωρησία τον δολοφόνων «αποτελεί μαύρη κηλίδα στην ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα» αναφέρεται χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να εξιχνιαστούν άμεσα οι δύο υποθέσεις δολοφονίας.

Συνεχίζοντας το ράπισμα κατά της Ελλάδας, η έκθεση υπογραμμίζει ότι τα τελευταία χρόνια «σχεδόν καμία άλλη χώρα» στην ΕΕ δεν έχει βιώσει τέτοιο μεγάλο αριθμό επιθέσεων εναντίον δημοσιογράφων, προσθέτοντας ότι την ίδια στιγμή τα SLAPPs αποτελούν «ξεκάθαρο ελληνικό φαινόμενο» με «δυσανάλογο αριθμό περιπτώσεων» να έχει καταγραφεί στην Ελλάδα.

Όσον αφορά στην ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, επισημαίνεται ότι πλούσιοι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης έχουν διασυνδέσεις με την πολιτική ελίτ της χώρας κάνοντας λόγο για «συμβιωτική σχέση» με «σκοπό την απροκάλυπτη καταστολή» της κριτικής - ερευνητικής δημοσιογραφίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος η έκθεση επισημαίνει το γεγονός ότι παρά τον μεγάλο αριθμό μέσων ενημέρωσης, ειδικότερα των ψηφιακών, ο «πραγματικός πλουραλισμός είναι αδύναμος» καθώς «σημαντικά θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος» δεν αναδεικνύονται αρκετά από τα ΜΜΕ.

«Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που αντιμετωπίσει αυτές τις συστημικές προκλήσεις» τονίζεται στην έκθεση.

Συμπερασματικά η έκθεση κάνει λόγο για «χειροπιαστές» ενδείξεις εργασιακής ανασφάλειας των δημοσιογράφων στην Ελλάδα, σχετικά με τη σωματική ακεραιότητα τους και τις νομικές απειλές που αντιμετωπίζουν, προσθέτοντας ότι οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να δουλεύουν υπό απαιτητικές και δύσκολες συνθήκες.

«Ωστόσο, η αδυναμία του ελληνικού κράτους να δημιουργήσει ασφαλείς συνθήκες εργασίας» σε συνδυασμό με την ασφυκτική πίεση των επιχειρηματικών συμφερόντων έχει περιορίσει τη δυνατότητα να εργάζονται οι δημοσιογράφοι ελεύθερα και ανεξάρτητα».

Ως αποτέλεσμα αυτών των παραπάνω η ποιότητα και η αξιοπιστία των ελληνικών μέσων ενημέρωσης έχει πληγεί τα τελευταία χρόνια τονίζει η έκθεση επισημαίνοντας παράλληλα ότι αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα της δημοκρατίας.