ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του ΠΑΜΕ με ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ και ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ σε ΕΔΕΣΣΑ & ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

      Αγωνιστικό τόνο αντίδρασης των εργαζομένων και απάντηση τους στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου να τρομοκρατήσουν, έδωσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ

με την απεργία στις 27 Νοέμβρη. Ξεσκεπάζοντας για μια ακόμη φορά τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στο όνομα του δήθεν ρεαλισμού και του συμβιβασμού δεν σήκωσαν το δαχτυλάκι τους για την καλύτερη οργάνωση της απεργίας.

       Παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και στις δύο πόλεις της Πέλλας, πραγματοποιήθηκαν απεργιακές συγκεντρώσεις  στους «Μ.Καταρράκτες» της Έδεσσας & στη Πλατεία ΕΠΟΝ                                ( Πεζόδρομος ) στα Γιαννιτσά με συμμετοχή εργαζομένων, αγροτών , αυτοαπασχολούμενων & νεολαίας.

       Μετά τις συγκεντρώσεις ακολούθησαν πορείες με τα πανό του ΠΑΜΕ  με συνθήματα για το δικαίωμα στη δουλειά, για την απαλλαγή από τις αντεργατικές πολιτικές συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ & της ΕΕ. Συνθήματα ενάντια στις απάνθρωπες πολιτικές των βάρβαρων καπιταλιστικών πολιτικών - με ή χωρίς μνημόνια & δανειακές συμβάσεις - όπως :  « Όχι στα χαράτσια και τη φοροληστεία - τη κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», «Εργατιά μπροστά τώρα μια γροθιά-Γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά» , «Η κρίση και το χρέος δεν είναι του λαού-Τα έφεραν τα κέρδη του καπιταλισμού»  , «Τσακίζουν το λαό για την πλουτοκρατία-Έξω από της Ευρώπης τη λυκοσυμμαχία», «ΓΣΕΕ εργατών και όχι των εργοδοτών», «Εργατιά, Αγροτιά - Μια φωνή και μια γροθιά», κ.ά.

     ►  Στη συγκέντρωση της Έδεσσας κεντρικός ομιλητής από τη γραμματεία Ν.Πέλλας του ΠΑΜΕ ήταν ο Προυσανίδης Ανέστης, αναφέροντας ανάμεσα σε άλλα :

     «Χωρίς αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση του συστήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης με την πολιτική των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους είναι μονόδρομος. Εδώ και τώρα να πετάξουμε έξω από τις γραμμές του εργατικού κινήματος τους ανθρώπους της εργοδοσίας, τους συμβιβασμένους και ξεπουλημένους συνδικαλιστές. Να απομονώσουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Τώρα είναι η ώρα για οργάνωση, για ενίσχυση των αγώνων για μαζικοποίηση των σωματείων σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς για την ανασύνταξη του κινήματός μας.

      Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολού-μενους, τις γυναίκες και τους νέους, μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων, που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων. Η συμπόρευση του λαού μέσα από τους φορείς και τα σωματεία του, αποτελεί βασικό όρο για την ανατροπή της βαρβαρότητας, την αποτροπή των νέων βάρβαρων μέτρων.

      Οι εργαζόμενοι από κάθε κλάδο, οι νέοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι γυναίκες και οι μετανάστες σε γενικό ξεσηκωμό, γιατί λένε ψέματα πως δεν θάρθουν άλλα μέτρα. Να φτιάξουν το δικό τους ορμητικό ποτάμι που θα τσακίσει τις αντεργατικές πολιτικές συγκυβέρνησης & ΕΕ - με μνημόνια ή χωρίς αυτά - χωρίς την αναγνώριση κανενός χρέους από μεριάς τους, χωρίς παζάρεμα τρόπων αποπληρωμής του, χωρίς “καλύτερα μνημόνια”, δεν υπάρχουν τέτοια».

                                            

     ►  Η συγκέντρωση των Γιαννιτσών άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό  της Αγγέλας Ευσταθιάδου  από την Ομάδα Γυναικών Γιαννιτσών της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας ( Ο.Γ.Ε. ), προς «τις εργαζόμενες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες, τις νέες γυναίκες και τις κάλεσε να ενώσουν τις δυνάμεις στο πλάι στους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τη νεολαία, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, να αντιμετωπίσουμε τα μονοπώλια, τους επιχειρηματικούς ομίλους, την ΕΕ και την κυβέρνηση, ώστε να μπει τέρμα στον εφιάλτη που ζούμε.

          Η κοινωνική ασφάλιση, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, τα επιδόματα μπαίνουν για άλλη μια φορά στην γκιλοτίνα. Η ανεργία, τα τετράωρα και τα 5μηνα, η απλήρωτη δουλειά και ο εθελοντισμός είναι το μέλλον που θέλουν για εμάς τις γυναίκες και τα παιδιά μας».

          Στην συνέχεια χαιρετισμό απεύθυνε ο Μπάμπης Αποστολίδης, γραμματέας της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Πέλλας ( Ε.Ν.Ι.Π. ), επισημαίνοντας :

           «Σε μια εποχή που η ανάπτυξη των επιστημών και η μεγάλη τεχνολογική πρόοδος θα μπορούσαν να εξασφαλίζουν υψηλό επίπεδο υγειονομικής φροντίδας, βιώνουμε την πλήρη απαξίωση του νοσοκομειακού γιατρού και την βάρβαρη υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας. Η Υγεία αποτελεί ένα όλο και πιο ακριβό, δυσπρόσιτο εμπόρευμα για το λαό.

            Η μισθολογική απαξίωση, η εντατικοποίηση της δουλειάς και δραστική μείωση του αριθμού των γιατρών στα προγράμματα  των εφημεριών, η μετακίνηση συναδέλφων από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, η έλλειψη ιατρικών ειδικοτήτων, η επέκταση της ομηρίας των ελαστικών μορφών εργασίας (επικουρικοί) και η παράταση για ένα χρόνο τη εργασιακής ομηρίας των επί θητεία συναδέλφων που διορίστηκαν μετά τις 10/3/2009. Οι τραγικές ελλείψεις σε νοσηλευτικό και γενικά σε προσωπικό όλων των βαθμίδων, η έλλειψη ή η προμήθεια ακατάλληλου υγειονομικού υλικού, οι ελλείψεις σε φάρμακα, το πλήρες αδιέξοδο στην επαγγελματική προοπτική των ειδικευόμενων ιατρών.

            Όλα αυτά είναι μέρος της συνολικότερης  αντιλαϊκής πολιτικής της συγκυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που αντιλαμβάνονται την υγειονομική περίθαλψη του λαού ως «κόστος» που δεσμεύει κονδύλια, που πρέπει να δοθούν ως φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ταυτόχρονα εξασφαλίζουν ζωτικό χώρο δράσης για ακόμη περισσότερα κέρδη στους εμπόρους της Υγείας».

     

       Κεντρικός ομιλητής από την Τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ ήταν ο Μιχάλης Καλαϊτζής, που στην ομιλία του ανέφερε :

       «Η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση γίνεται στον απόηχο του μεγάλου πανεργατικού συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την 1η Νοέμβρη. Αποτελεί συνέχεια αυτής της μεγάλης κινητοποίησης όπου δεκάδες χιλιάδες λαού από όλες τις γωνιές της Ελλάδας βροντοφώναξαν ότι: Δε δεχόμαστε να ζούμε με ψίχουλα! Δεν αποδεχόμαστε το ρεαλισμό της υποταγής και της μοιρολατρίας. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε μια ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και τις δυνατότητες του καιρού μας. Αυτό που χρειάζεται είναι να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας!

       Κόντρα στις λογικές του “τίποτα δε γίνεται – τίποτα δεν κινείται”. Σπάζοντας τη μοιρολατρία και τις αυταπάτες που καλλιεργούν τα αφεντικά και οι καλοπληρωμένοι παπαγάλοι τους. Η σημερινή απεργία αποτελεί απάντηση στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους.

      Η ανάπτυξη που επικαλούνται, η ανάκαμψη της οικονομίας που αναφέρουν κάθε τόσο δεν αφορά εμάς. Αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους και την μεγαλοεργοδοσία, είναι δηλαδή η διάσωση και κυρίως η ενίσχυση της κερδοφορίας τους. Η περιβόητη ανάκαμψη θα φέρει νέες, πιο άγριες συνθήκες ζωής και επιβίωσης.

       Ο λαός ξέρει από την εμπειρία του ότι για να διασφαλίσουν και να πολλαπλασιάσουν οι επιχειρηματίες τα κέρδη τους πρέπει να πατήσουν πάνω στα λαϊκά δικαιώματα, να πτωχεύσουν και να εξαθλιώσουν την πλειοψηφία των εργαζομένων. Δεν υπάρχει κοινή γραμμή που συνδέει τα συμφέροντά μας με αυτά των βιομηχάνων. Ο πλούτος τους προϋποθέτει τη δική μας φτώχεια.

      Το τελευταίο διάστημα όλοι παρακολουθούμε έναν ανούσιο διαγωνισμό προσφοράς ψίχουλων και υποσχέσεων που τάζουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Τάζουν ψίχουλα και αόριστες υποσχέσεις, ανταγωνίζονται δηλαδή για το ποιος μπορεί να ξεγελάσει καλύτερα το λαό. Αυτοί οι καβγάδες βρίσκονται μακριά από τις αγωνίες και τις ανάγκες μας. Είναι καβγάδες που γίνονται για τα μάτια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Για το ποιος από τους δύο, κυβέρνηση ή αξιωματική αντιπολίτευση, μπορεί να αποτελέσει εγγύηση στη φάση της ανάκαμψης, για την προώθηση των συμφερόντων τους.

      Τα στοιχεία των ελβετικών τραπεζών που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας είναι αποκαλυπτικά για τον πλούτο που υπάρχει στη χώρα μας και ποιοι τον αρπάζουν. Τα στοιχεία δείχνουν πως το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 2000 το 54,1% του πλούτου, το 2007 το 48,6%, ενώ το 2014 πήγε στο 56,1%. Μας λένε ότι χωρίς αφεντικά, χωρίς την κερδοφορία τους δεν μπορούμε να ζήσουμε, θα καταστραφούμε, γι' αυτό και πρέπει να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά τους. Εμείς όμως λέμε ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αφεντικά, ότι ο παραγωγός του πλούτου είμαστε εμείς και σε εμάς πρέπει να επιστραφεί.

        Πληρώσαμε την ανάπτυξη, πληρώνουμε με αιματηρές θυσίες και την κρίση του συστήματός τους. Δεν θα πληρώσουμε και την ανάκαμψη, την διόγκωση των κερδών τους. Τα αιτήματα που πρέπει να διεκδικήσουμε σήμερα δε θα μπορούν να σταθούν αν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με την οπτική της μεγαλοεργοδοσίας, αν υιοθετούν ως δικό τους συμφέρον τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αν αποδέχονται την ταξική ειρήνη και συνεργασία. Γι' αυτό πρέπει να απορρίψουμε τις προτάσεις της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, να διώξουμε από την πλάτη μας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, νέο και παλιό.

      Δε θα μας λύσει το πρόβλημα κανένας “σωτήρας”, καμιά κυβέρνηση που θα προκύψει από ενδεχόμενες μελλοντικές εκλογές. Είναι αδιέξοδος ο δρόμος να περιμένουμε να μας βγάλει κάποιος άλλος “το φίδι απ' την τρύπα”. Δεν βγαίνει τίποτα με τον φόβο. Ο άνεργος τώρα δεν μπορεί να λέει “κοιτάζω τη δουλειά μου”, γιατί δεν έχει. Ούτε αυτός που δουλεύει, γιατί και αυτός είναι προσωρινός. Κανένας δεν μπορεί να λέει “κάθομαι ήσυχα γιατί ενδιαφέρομαι για τα παιδιά μου”, γιατί τώρα αποφάσισαν να κάνουν σκλάβους τα παιδιά μας στους επιχειρηματίες. Τα χρησιμοποιούν για να διώχνουν τους πατεράδες και τις μανάδες τους από τη δουλειά, γιατί τους κοστίζουν λιγότερο.

      Ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή. Η φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού που σήμερα βασανίζεται. Να βάλουμε τέρμα στις δυσκολίες που προκαλεί η ανεργία! Να μην ανεχτούμε τις συνθήκες της σύγχρονης εξαθλίωσης.

      Στη σημερινή συγκέντρωση προτάσσουμε τα ζητήματα που αφορούν την ανεργία. Η ανεργία είναι ένα από τα βασικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει το εργατικό λαϊκό κίνημα. 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, λαϊκά σπίτια με τους δύο γονείς άνεργους, χιλιάδες απολυμένοι σε κάθε περιοχή, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κλάδο. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ στην περιοχή μας, οι απολύσεις στα S/M Αρβανιτίδης – Καρφούρ, στο δημόσιο, στους ΟΤΑ, το κλείσιμο καταστημάτων στο εμπόριο, η χρήση του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις.

     Τα τελευταία επίσημα στοιχεία είναι αμείλικτα. Αποδεικνύουν την επιδείνωση της ζωής της εργατικής τάξης. Πάνω από το 1/3 του πληθυσμού επιβιώνει με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 30% των μισθωτών παίρνει μισθό κάτω από τα 600 ευρώ μεικτά. Ένας στους τέσσερις μισθωτούς εργάζεται με μερική απασχόληση. Την ίδια στιγμή η ανασφάλιστη “μαύρη” εργασία φτάνει στο 36% , πανελλαδικά 850.000 εργαζόμενοι πληρώνονται με καθυστέρηση από 1 έως 12 μήνες.

       Όποιος ταυτίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων με τα κέρδη των επιχειρήσεων, όποιος βάζει τις δεσμεύσεις με την ΕΕ πάνω από την επιβίωση και την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου λαού, θα μας βρίσκει απέναντί του!

      Γιατί αυτός βρίσκεται στην πλευρά του παράδεισου για την μεγαλοεργοδοσία και της κόλασης για την συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού. Η ζωή με αποδοχή των δεσμεύσεων και του χρέους σημαίνει ανεργία, φτώχεια, δυστυχία, μισή ζωή.

     Το εργατικό λαϊκό κίνημα δε μπορεί να κάνει πίσω από το αίτημα για μονομερή διαγραφή του χρέους, για κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, για αποδέσμευση από την ΕΕ.

     Οι εργαζόμενοι είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου. Εμείς παράγουμε, εμείς κινούμε τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις. Το μόνο αναγκαίο και ρεαλιστικό είναι αυτός ο παραγόμενος πλούτος να επιστρέψει στον παραγωγό του.

    Καμία έκπτωση στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας! ».