Τραγικά αποτελέσματα για τις εκτός Covid ασθένειες

 Στο 10μηνο «χάθηκαν» πάνω από 3,4 εκατ. επισκέψεις σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 2017 - 2019. Τα χειρουργεία μειώθηκαν κατά 21% και οι νοσηλείες κατά 16%. «Χάθηκαν» δηλαδή εκείνο το 10μηνο πάνω από 90.000 χειρουργεία στο δημόσιο σύστημα Υγείας σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο των ετών 2017 - 2019. Τι αναφέρει έρευνα του «Ριζοσπάστη».

Κάτι παραπάνω από τραγικά είναι τα αποτελέσματα του απολογισμού για τους ασθενείς από άλλες αρρώστιες, από τη στιγμή που τα νοσοκομεία έγιναν covid.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι το αξιόλογο ρεπορτάζ που η στήλη αλίευσε από τον «Ριζοσπάστη» (Παρασκευή, 9Απριλίου), υπό τον τίτλο «Φουντώνει και η παράλληλη πανδημία…» και με την υπογραφή Δ. Π. και αναδημοσιεύει προς ενημέρωσή σας.

«Ράπισμα στους προκλητικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι διαχειρίζεται ...«ικανοποιητικά» την πανδημία, δίνοντας «προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή», αποτελούν τα στοιχεία της «παράλληλης πανδημίας» που είναι σε εξέλιξη, με τραγικά αποτελέσματα, εδώ και έναν χρόνο.

Η μετατροπή του δημόσιου συστήματος Υγείας σε «μίας νόσου» και το πέταγμα έξω από τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ κάθε άλλης ασθένειας έχουν κάνει πια «κανονικότητα» τις αναβολές σε ραντεβού, τη μη έγκαιρη διάγνωση ασθενειών, άρα και τη μη έγκαιρη έναρξη θεραπειών, κάτι που λειτουργεί επιβαρυντικά για την πρόγνωση της πορείας ενός ασθενούς, όπως για παράδειγμα οι ογκολογικοί.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της περικοπής χειρουργείων, της περιστολής της λειτουργίας εξωτερικών και περιφερειακών ιατρείων, της μετατροπής Κέντρων Υγείας αποκλειστικά σε εμβολιαστικά κέντρα, των συμπτύξεων κλινικών σε δημόσια νοσοκομεία και των μετατροπών εν μία νυκτί σε Covid, χωρίς μάλιστα το κατάλληλο προσωπικό και τις υποδομές.

Η κατάσταση αυτή διαμορφώνεται την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διαφημίζει τη «συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία», αντί να προχωρήσει στην άμεση και δίχως όρους επίταξη όλων των μονάδων που ανήκουν σε επιχειρηματικούς ομίλους, εντάσσοντάς τες στον κρατικό σχεδιασμό, ώστε να δοθεί μια διέξοδος τόσο σε Covid περιστατικά όσο και σε χρόνια πάσχοντες.
Αντίθετα, σήμερα η περιβόητη «συνύπαρξη» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα από τη μία σφίγγει τη θηλιά στα δημόσια νοσοκομεία και από την άλλη στέλνει πελατεία στα ιδιωτικά, με τον εργατόκοσμο να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για κάθε είδους ανάγκη.

Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που το ίδιο το υπουργείο Υγείας δημοσίευε τον περασμένο Δεκέμβρη: Την περίοδο Γενάρη - Οκτώβρη 2020 καταγράφηκε μείωση των επισκέψεων στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών κατά 30%, ενώ κατά 31% μειώθηκαν οι επισκέψεις στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων. Συνολικά στο 10μηνο «χάθηκαν» πάνω από 3,4 εκατ. επισκέψεις σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 2017 - 2019. Τα χειρουργεία μειώθηκαν κατά 21% και οι νοσηλείες κατά 16%. «Χάθηκαν» δηλαδή εκείνο το 10μηνο πάνω από 90.000 χειρουργεία στο δημόσιο σύστημα Υγείας σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο των ετών 2017 - 2019.

Την ίδια κατάσταση αποτυπώνουν και στοιχεία από φορείς πασχόντων ευπαθών ομάδων, π.χ. Ενώσεων και Συλλόγων Καρκινοπαθών κ.λπ. Σύμφωνα με έρευνα της Ενωσης Ασθενών Ελλάδας σε 2.500 ασθενείς το φθινόπωρο του 2020, το 28% χρόνια πασχόντων δήλωσε ότι ακυρώθηκε το ραντεβού με τον γιατρό του, 1 στους 10 ότι αναβλήθηκε η θεραπεία του και το 7% ότι αναβλήθηκε η προγραμματισμένη επέμβασή του. Μάλιστα η έρευνα εκφράζει την ανησυχία - που άλλωστε διατυπώνεται και από μια σειρά ειδικούς - ότι οι αρνητικές επιπτώσεις μιας τέτοιας καθυστερημένης φροντίδας «θα εκφραστούν πολύ σύντομα σε μια υπερβάλλουσα θνησιμότητα από άλλες αιτίες».
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 32,5% δηλώνει ότι οι οικονομικές δυσκολίες ήταν ένα από τα εμπόδια πρόσβασης στο ΕΣΥ, το 25,41% ότι είχε πιο σπάνια ή πιο δύσκολη επικοινωνία με τον γιατρό του, ενώ το 11,6% δήλωσε ότι δεν μπορούσε να βάλει το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει τον ιδιωτικό τομέα.

Σε ογκολογικούς ασθενείς, ένα 24,08% δήλωσε ότι ακυρώθηκε προγραμματισμένο ραντεβού, το 22,03% ότι είχε πιο σπάνια ή πιο δύσκολη επικοινωνία με τον γιατρό του. Επίσης, στο 16,95% ακυρώθηκε ή αναβλήθηκε η θεραπεία και στο 4,59% ακυρώθηκε ή αναβλήθηκε η επέμβασή του. Αντίστοιχα ή μεγαλύτερα είναι τα ποσοστά και για τους ρευματοπαθείς και τους διαβητικούς.

Αποκαλυπτικό είναι όμως και το εύρημα που δείχνει ότι το 34,04% των χρόνια πασχόντων εργάστηκε κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων με φυσική παρουσία, κάτι που πολλαπλασιάζει την έκθεση αυτού του ευάλωτου τμήματος σε μεγάλους κινδύνους, ενώ το 6,91% αναγκάστηκε να πάρει άδεια άνευ αποδοχών, προφανώς κατόπιν πιέσεων της εργοδοσίας. Μόλις το 26,6% πήρε άδεια ειδικού σκοπού. Μετά τη λήξη των περιοριστικών μέτρων και τον ιό να «θερίζει» στους εργασιακούς χώρους, αφού η εργοδοσία απολαμβάνει την ασυλία που της παρέχει το κράτος, το 74,47% των χρόνια πασχόντων εργάστηκε με φυσική παρουσία...

«Προμηνύεται κύμα εμφάνισης παραμελημένων καρκίνων»: Αυτή είναι η αγωνιώδης προειδοποίηση από την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου, αφού σύμφωνα με μελέτες, κατά το έτος 2020 οι νέες διαγνώσεις καρκίνου έχουν μειωθεί κατά περίπου 40% (!), ενώ οι εξετάσεις πρόληψης και οι προ-συμπτωματικοί έλεγχοι εμφανίζουν μείωση κατά περίπου 50%, συνέπεια της αδυναμίας πρόσβασης των πολιτών στις δομές Υγείας.
«Σήμερα υπάρχουν σοβαρά εμπόδια στην ασφαλή και έγκαιρη πρόσβαση των ογκολογικών ασθενών στις συστημικές, χειρουργικές ή ακτινοθεραπευτικές θεραπείες τους, λόγω διακοπών λειτουργίας τακτικών εξωτερικών ιατρείων και ογκολογικών κλινικών», επισημαίνει η Ομοσπονδία, περιγράφοντας τον εφιάλτη που ζουν ασθενείς οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω, περιγράφουν τη ζοφερή κατάσταση που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις στην Υγεία, με την προώθηση της επιχειρηματικής δράσης, τη λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που οδήγησαν ακόμα και στο κλείσιμο κρίσιμων μονάδων Υγείας, με τους κουτσουρεμένους προϋπολογισμούς και την υποστελέχωση.
Μια κατάσταση που είναι άμεσο αποτέλεσμα και όχι «παραφωνία» της στρατηγικής που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις και την ΕΕ. Και φωτίζει ακριβώς την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη εργαζομένων και υγειονομικών για άμεσα μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας και επίταξης του ιδιωτικού τομέα, για να μη χάνονται ζωές. Προπάντων, να μπει στο επίκεντρο της λαϊκής πάλης η διεκδίκηση ενός καθολικού, δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας, στην υπηρεσία των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και όχι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όπως γίνεται σήμερα, σε βάρος του λαού».

Δ.Π.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Αναρτήθηκε από το: ieidiseis.gr