Η μαζική αντίδραση των εργαζομένων μπορεί να μην απέτρεψε το κυβερνητικό σχέδιο για την… ξεκούραση των εργαζομένων (ρεπό), αλλά όχι για την αμοιβή τους (υπερωρίες), ωστόσο μπορεί να αποτελέσει την… πρώτη ημέρα της επόμενης πορείας. Κάτι που θα επηρεάσει οπωσδήποτε και το σχέδιο για το κεφαλαιοποιητικό σύστημα στην επικουρική ασφάλιση, αλλά και την διεκδίκηση των ανέργων και νέων για περισσότερες ευκαιρίες με προοπτική.
Ειδικά ως την επικουρικό ταμείο, μετά και την χθεσινή δυναμική επανεμφάνιση του… λαϊκού (εκλογικού) παράγοντα, δημιουργούνται ερωτηματικά ως προς το μέλλον των αποδοχών. Στο βαθμό που το ΕΤΕΑΕΠ θα απολέσει (έσοδα) εισφορές άνω των 60 δις κατά τα προσεχή 40-50 χρόνια και το ποιος θα εγγυηθεί τις αποδοχές στους ήδη συνταξιούχο καθώς και σε όσους «έχουν λαμβάνειν» από το σύστημα (εργαζόμενοι με καταβολές εισφορών μέχρι σήμερα).
Και εάν το πρώτο βήμα διεκδίκησης στην «νέα κανονικότητα» ήρθε με καθυστέρηση και έγινε με πολλές δυσκολίες, ανάλογη και με πολλά εμπόδια αναμένεται και η συνέχεια. Και αυτό γιατί η αντιπαράθεση στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος μαίνεται με ένταση (ξεχωριστές συγκεντρώσεις από το ΠΑΜΕ εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες), η σοβούσα κρίση μεταξύ ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παρ ολίγον να οδηγήσει χθες σε διπλή εξέδρα των δύο συνδικαλιστικών οργανώσεων (στην πλατεία Κλαυθμώνος και απέναντι στον πεζόδρομο της Κοραή), η απίσχναση των συνδικαλιστικών οργανώσεων συνεχίζεται, ενώ το πολυσύνθετο των σύγχρονων προβλημάτων αφενός απαιτεί επεξεργασίας και ρεαλιστικές προτάσεις, αλλά από την άλλη δεν προσφέρεται για μέτωπα (ούτε καν κοινωνικά, πόσο μάλιστα πολιτικοκοινωνικά…) .
Ο σπόρος της πρώτης ημέρας της… επόμενης περιόδου, είναι περισσότερο ιδεολογικός και πολιτικός. Την στιγμή που η Ευρώπη και οι ΗΠΑ προσπαθούν να ανακάμψουν από τις διαδοχικές κρίσεις (οικονομική και υγειονομική) με την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, με δημοσιονομικές δαπάνες και αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, με στροφή στις αειφόρες πολιτικές και την πράσινη ισορροπία, η ΝΔ επιχειρεί να εισάγει μέτρα για την οικονομική μεγέθυνση με πρόσθετη εργασία στη χαμηλή και μεσαία εξειδίκευση, με λιγότερα δικαιώματα στην εργασία.
Υπό αυτή την έννοια η απεργιακή κινητοποίηση και, κυρίως, η συμμετοχή «έστρεψε» τα φώτα της δημοσιότητας και πάνω σε αυτή την (κοινωνική) πλευρά της πατρίδας, εισφέροντας τα ακόλουθα:
-Όταν τα αναπτυγμένα κράτη υποδέχονται την 4η βιομηχανική επανάσταση και τη ρομποτική, η απάντηση δεν είναι το «πρωί απόγευμα» στο Σούπερ Μάρκετ για ένα 4ωρο ή 5ωρο εργασίας (με διάλειμμα το μεσημέρι στις… αποθήκες).
-Την στιγμή που η συνεχής εξειδίκευση και τα κίνητρα είναι η τρόπος για την κινητοποίηση των ανέργων και αέργων σε παγκόσμιο επίπεδο, η εισαγωγή της απλήρωτης υπερωρίας που εδώ εισάγεται δεν μειώνει απλώς το εργατικό εισόδημα, αλλά στερεί ευκαιρίες από τους νέους.
-Σε μια περίοδο που τα κράτη (και η Ευρωπαϊκή Ένωση) δανείζονται και ρίχνουν χρήματα στην αγορά για ανάπτυξη, αποφασίζουν προγράμματα απασχόλησης ή ενισχύουν το διαθέσιμο εισόδημα για την πυροδότηση της ζήτησης και την αναθέρμανση της παραγωγής, η ΝΔ βρίσκεται στον προηγούμενο «πόλεμο» ομνύοντας στην θατσερική αντίληψη ότι επενδύσεις γίνονται και οι επενδυτές «πάνε» εκεί όπου δεν υπάρχουν δικαιώματα.
-Σε μια μεταβατική περίοδο όπου η γνώση, η έρευνα, οι αυτοματισμοί δίνουν συγκριτικό πλεονέκτημα, η κυβέρνηση προσπαθεί να «προστατεύσει» τις ελληνικές εταιρείες από το ανοικτό πεδίο της οικονομίας, από τον διεθνή ανταγωνισμό με τα φτηνά μεροκάματα. Ξεχνώντας ότι η Βουλγαρία έχει ακόμη πιο φτηνό ημερομίσθιο.
Κοντολογίς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχου, κυρίως δε οι νέοι, πήγαν με τα προβλήματά και τις αγωνίες τους στην χθεσινή κινητοποίηση και ξανασυστήθηκαν…
Πηγή: ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου