Η τελευταία φορά πριν την υπόθεση Λοβέρδου, που μας απασχόλησε η φράση «παραποίηση εγγράφου» ήταν με αφορμή την υπόθεση της καθαρίστριας που απειλήθηκε με 10 έτη φυλάκισης επειδή παραποίησε το απολυτήριο δημοτικού για να έχει δουλειά, να μπορέσει να επιβιώσει σκουπίζοντας και σφουγγαρίζοντας. Η γυναίκα αθωώθηκε μετά από ένα μεγάλο κίνημα συμπαράστασης, αφού βέβαια την είχαν ξετινάξει τα ΜΜΕ.

Δεν συνέβη το ίδιο (ξετίναγμα) με την υπόθεση του πρώην υπ. Υγείας, Αν. Λοβέρδου και των λοιπών πολιτικών των οποίων τα ονόματα σβήστηκαν από επίσημο έγγραφο του FBI που τους ενέπλεκε σε δωροδοκία για την υπόθεση Novartis.

Εδώ, η πλειοψηφία των ΜΜΕ με πρώτο το βαρύ πυροβολικό του τηλεοπτικού στρατού, σιώπησε. Παντού νεκρική σιγή παρά το γεγονός ότι στον επόμενο τόνο ο Βαξεβάνης έχει δημοσιοποιήσει και το πρωτότυπο έγγραφο του FBI με το όνομα του Λοβέρδου. Οπουδήποτε αλλού στην «πολιτισμένη» Δύση θα είχε πέσει η κυβέρνηση. Όχι στο Ελλαδιστάν όπου η δημοσιογραφία δεν αποτελεί απλά το δεκανίκι της κυβέρνησης, αλλά το υπερόπλο της.

Η φωνή της κυβέρνησης (άρα και των καναλιών) ακούστηκε χάρη στη φασαρία που έγινε στο διαδίκτυο η οποία ανάγκασε την κυβέρνηση να πει το κορυφαίο ψέμα, ότι ο Λοβέρδος «χάθηκε» στη μετάφραση.

Μήπως έστω τότε ντράπηκαν οι τηλεαστέρες; Όχι, αντιθέτως άρχισαν να επιτίθενται  στο κοινό ότι τους κάνει μπούλινγκ. Το μπούλινγκ ήταν οι διαμαρτυρίες των πολιτών που με μηνύματα τους κατηγορούσαν πως αποσιώπησαν την είδηση.

Βέβαια τα κανάλια και πολλά site, το βαρύ πυροβολικό μιας αδίστακτης και διεφθαρμένης εξουσίας, έχουν προηγουμένως περιφρονήσει την Τουλουπάκη, την εισαγγελέα διαφθοράς που κατήγγειλε το μέγα σκάνδαλο της Νοβάρτις.

Άφησαν άπλετο χρόνο στους εμπλεκόμενους να πανηγυρίζουν στα παράθυρα για τη «δικαίωση» τους, δεν είπαν λέξη για τα στικάκια με τα ονόματα εμπλεκομένων πολιτικών που δεν παρέλαβαν οι ελληνικές αρχές,  και τέλος καταδίκασαν την εισαγγελέα και χειροκρότησαν την κυβέρνηση που καταργεί την Εισαγγελία Διαφθοράς! Για να μη μιλήσουμε για άλλα σκάνδαλα όπως το «Αμαρτωλό» Ταμείο Αλληλοβοηθείας του Υπ. Πολιτισμού, που δεν πέρασε καν από τις οθόνες λες και τα 50 εκ. δημοσίου χρήματος που έκαναν φτερά δεν αφορά τη δημοσιογραφία, ούτε τους πολίτες που πλήρωσαν τα σπασμένα.

Ο φίλος μου ο Κώστας μου γράφει στο  fb με αφορμή την υπόθεση:

«Τις προάλλες άκουγα το BBC που κυριολεκτικά "έψηνε" τον Μπόρις Τζόνσον σχετικά με τα πάρτυ στη Ντάουνινγκ στριτ. Ο ρεπόρτερ να είναι με ατάκες του τύπου "everybody is wondering what the hell the police is doing”. Σε έπιανε απλά μια θλίψη όταν έκανες τη σύγκριση με την εδώ μηντιακή κατάσταση. Και μιλάμε για το κρατικό τους δίκτυο! Σαν να λέμε να ακους τα αντίστοιχα για τους κυβερνώντες στη ΕΡΤ! Ούτε που το διανοούμαστε! Και αυτό ακριβώς δείχνει σε πόσο άσχημη κατάσταση βρίσκεται πλέον η χώρα...».

 Ο Κώστας όπως και όλοι και όλες μας γνωρίζουμε πως όταν το πρώτο πράγμα που κάνει ένας πρωθυπουργός με την ανάληψη της εξουσίας είναι να πάρει στην ευθύνη του τα δημόσια ΜΜΕ, το BBC θεωρείται αντιπαράδειγμα. Εδώ διαγράφηκε ο Ζούλας για τον fake ανταποκριτή κάτι που μέχρι πρότινος είχαμε δει μόνο σε ιδιωτικά κανάλια.

Όταν πρώτιστο μέλημα των ΜΜΕ είναι η εξυπηρέτηση πολιτικών-οικονομικών συμφερόντων και όχι η έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, τότε η δημοσιογραφία πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων. Και είναι εξαιρετικά στενάχωρο και για εμάς τους δημοσιογράφους, να διαπιστώνουμε καθημερινά ότι εκτός από τη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα απαξιώνεται καθημερινή η Δημοσιογραφία ως πυλώνας της Δημοκρατίας.

Και είναι  θλιβερό να βλέπουμε πως όσοι συνάδελφοι αντιστάθηκαν στην παραβίαση των αρχών άσκησης του επαγγέλματος τους, είδαν την πόρτα της εισόδου στη μακρά λίστα των μακροχρόνια ανέργων του κλάδου. Εξίσου θλιβερό είναι να ντρεπόμαστε για το κατάντημα του κλάδου.

Η παράταξη της ΝΔ με τη συνέργεια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είναι απόλυτα υπεύθυνη για τον θάνατο της ελληνικής δημοσιογραφίας από τα πρώτα κιόλας χρόνια της οικονομικής κρίσης. Φυσικά και υπάρχουν μικρές οάσεις στο τοπίο των ΜΜΕ, φυσικά και υπάρχουν συνάδελφοι που παραμένουν ανεξάρτητες φωνές. Σαν τα πράσινα δεντράκια σ’ ένα κατακαμένο δάσος, που βλέπουν την πρόεδρο της Δημοκρατίας να βραβεύει τον Ν. Ευαγγελάτο.

Αυτό που έχει καταφέρει όμως αυτή η πυρκαγιά στον κοινωνικό ιστό, την πολιτική και κοινωνική ζωή και στην ίδια τη δημοκρατία, είναι κάτι που σήμερα δεν αντέχεται, αλλά τις επιπτώσεις του σε όλο το μεγαλείο, θα τις ζήσουμε στο άμεσο μέλλον.

Κι αυτό γιατί ο θάνατος της Δημοσιογραφίας σε συνδυασμό με την σχεδόν πλήρη απαξίωση της Δικαιοσύνης είναι ένας συνδυασμός που βάζει τα θεμέλια για ένα έρεβος που δεν το έχουμε ζήσει σε όλο του το βάθος ακόμα. Η εξίσωση είναι ανοιχτή για να ονοματίσετε τον άγνωστο Χ σύμφωνα με όσα μας έχει διδάξει η ιστορία.

Εκτός αν η υγιής μειοψηφία αποδειχθεί πιο ενεργή και ευφάνταστη. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα της Αριστεράς.