Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών ο σπουδαίος σκηνοθέτης θεάτρου και δάσκαλος, Λεωνίδας Τριβιζάς. Το δυσάρεστο νέο γνωστοποίησε ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
«Καλό ταξίδι σε έναν από τους μεγάλους σκηνοθέτες του θεάτρου μας, τον Λεωνίδα Τριβιζά, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 3-5-29, και που το τίμησε δημιουργώντας σπουδαίες παραστάσεις και εκπαίδευσε δεκάδες σπουδαίους ηθοποιούς! Το ΛΑΙΚΟ Πειραματικό θέατρο του στο Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ άφησε εποχή!», έγραψε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Ποιος ήταν ο Λεωνίδας Τριβιζάς
Ο Λεωνίδας Τριβιζάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1929, φοίτησε, παράλληλα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, από όπου αποφοίτησε το 1956.
Η Νομική τον έχασε, τον κέρδισε όμως στο θέατρο του οποίου υπήρξε ακούραστος εργάτης επί δεκαετίες. Το πρώτο θεατρικό σχήμα που δημιούργησε, το 1961, ήταν το Κυκλικό Θέατρο στο οποίο εργάστηκε για μία τριετία.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τους θιάσους του Αλέκου Αλεξανδράκη και του Δημήτρη Χορν. Ήταν επίσης ο σκηνοθέτης που έβαλε την υπογραφή του στην θρυλική μουσική παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη “Μαγική Πόλις”, που ανέβηκε το καλοκαίρι του 1963 στο θέατρο Παρκ.
Τα χρόνια Δικτατορίας ο Λεωνίδας Τριβιζάς έζησε αυτοεξόριστος στο Παρίσι ενώ η επιστροφή του στην Ελλάδα συνδυάστηκε με την “ανάσταση” του θεάτρου Πορεία το οποίο επαναλειτούργησε με εκείνον στο τιμόνι. Εκεί στέγασε το Λαϊκό Πειραματικό Θεάτρο, που ίδρυσε μαζί με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου, αλλά και την ομώνυμη Δραματική Σχολή στην οποία δίδαξαν σημαντικά ονόματα του ελληνικού θεάτρου όπως οι Μάγια Λυμπεροπούλου, Τάσος Υφαντής, Τάκης Χρυσικάκος, Έρση Πίττα, ο Μάριος κ.α.
Άλλες παραστάσεις του Λαϊκού Πειραματικού θεάτρου ήταν η Ερυθρά Νήσος του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ το 1978, Ο Λάκκος της Αμαρτίας του Γιώργου Μανιώτη το 1979, Ο Μουγγός του Στρατή Καρρά το 1980, Φως στα σκοτάδια του Μπρεχτ το 1981, Εξορία του Παύλου Μάτεσι το 1983, το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα του Πιραντέλλο το 1985. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με την αναβίωση του αρχαίου δράματος το οποίο προσέγγισε με μια σύγχρονη για την εποχή αισθητική.
Όταν έκλεισε για εκείνον ο εξαιρετικά δημιουργικός κύκλος του θεάτρου Πορεία, αποσύρθηκε για κάποια χρόνια από την ενεργό δράση για να επιστρέψει το καλοκαίρι του 1996 σκηνοθετώντας την τραγωδία του Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ, που ανέβασε ο θίασος του Κώστα Καζάκου με τον οποίο συνεργάστηκε και στην τελευταία του σκηνοθετική δουλειά, το 1998, τον Φάλσταφ, μια ελεύθερη απόδοση της κωμωδίας του Σαίξπηρ «Οι πρόσχαρες κυρίες του Ουίνδσορ»
Πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου