Διεθνής Αμνηστία: Νέα έκθεση «καίει» την κυβέρνηση για υποκλοπές, αστυνομική βία, ανθρώπινα δικαιώματα

 

 

Στη σέντρα «βγάζει» και η Διεθνής Αμνηστία την κυβέρνηση σε νέα έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα για την περίοδο 2022/23 μετά και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Σε νέα έκθεση για την περίοδο 2022-23, η Διεθνής Αμνηστία αναλύει ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας όπως η αστυνομική βία, οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι επαναπροωθήσεις.

Αναλυτικά, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει:

Οι αναφορές για παράνομη χρήση βίας κατά ειρηνικών διαδηλωτριών/-ών συνεχίστηκαν. Οι επαναπροωθήσεις προσφυγισσών/-ύγων και μεταναστριών/-ών συνεχίστηκαν. Η καταστολή των αρχών εις βάρος των ΜΚΟ που εργάζονται για τη βοήθεια των προσφυγισσών/-ύγων και των μεταναστριών/-ών συνεχίστηκε. Ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που στερείται αποτελεσματικών εγγυήσεων για τα άτομα που υπόκεινται σε παρακολούθηση έγινε νόμος. Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στη στρατιωτική θητεία συνεχίστηκαν. Κατατέθηκε συλλογική προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων που περιέγραφε λεπτομερώς τις καταστροφικές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στην υγεία.

Υπερβολική χρήση βίας

Οι αναφορές για περιττή και υπερβολική χρήση βίας από αξιωματούχους επιβολής του νόμου κατά την αστυνόμευση διαδηλώσεων συνεχίστηκαν. Τον Μάιο, ο φοιτητής Γιάννης Ντουσάκης υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς στο στόμα και στο σαγόνι του, αφού τα ΜΑΤ φέρεται να χρησιμοποίησαν παράνομη βία, συμπεριλαμβανομένων χειροβομβίδων κρότου λάμψης, για να διαλύσουν φοιτήτριες/-ητές που διαδήλωναν ειρηνικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Τον Νοέμβριο, δικαστήριο απέρριψε την έφεση των αρχών κατά πρωτοβάθμιας απόφασης που έκρινε το ελληνικό κράτος υπεύθυνο για τον σοβαρό τραυματισμό του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου από την αστυνομία το 2011.

Δικαίωμα στη ζωή

Τον Μάιο, δικαστήριο έκρινε δύο άντρες ένοχους για θανατηφόρα σωματική βλάβη σε σχέση με τον θάνατο του ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλου το 2018. Οι τέσσερις αστυνομικοί που κατηγορούνταν επίσης σε σχέση με τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου αθωώθηκαν, εγείροντας ανησυχίες σχετικά με την ατιμωρησία. Τον Σεπτέμβριο, η εισαγγελία πρότεινε να παραπεμφθούν σε δίκη εφτά αστυνομικοί με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο σε σχέση με τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, ενός άοπλου 18χρονου Ρομά, ο οποίος απεβίωσε μετά από θανάσιμο πυροβολισμό από την αστυνομία τον Οκτώβριο του 2021. Τον Δεκέμβριο, ο Κώστας Φραγκούλης, ένα 16χρονο Ρομά αγόρι πυροβολήθηκε στο κεφάλι κατά τη διάρκεια αστυνομικής καταδίωξης και πέθανε στο νοσοκομείο οχτώ ημέρες αργότερα. Ένας αστυνομικός κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και παράνομη χρήση του όπλου του και αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.

Δικαιώματα προσφύγων

Πάνω από 18.000 προσφύγισσες, πρόσφυγες και μετανάστριες/-άστες έφτασαν από τη θάλασσα και τη στεριά, σε σύγκριση με περίπου 9.000 το 2021. Το ποσοστό θνησιμότητας αυξήθηκε δραματικά, με 326 εκτιμώμενους νεκρούς και αγνοούμενους, έναντι 115 το 2021. Καθώς τα τραγικά ναυάγια τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο οδήγησαν σε δεκάδες θανάτους και αγνοούμενους, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης απηύθυναν έκκληση για ασφαλείς διαδρομές. Στη Σάμο, οι αρχές συνέχισαν να κρατούν παράνομα ορισμένες/-ους αιτούσες/-ντες άσυλο που διαμένουν στη χρηματοδοτούμενη από την Ε.Ε. «κλειστή ελεγχόμενη δομή», εμποδίζοντάς τες/τους να εξέλθουν.

Επαναπροωθήσεις

ΜΚΟ και δημοσιογράφοι συνέχισαν να αναφέρουν επαναπροωθήσεις και άλλες καταχρήσεις κατά προσφυγισσών/-ύγων και μεταναστριών/-ών στη στεριά και στη θάλασσα. Σε αρκετές περιπτώσεις, ομάδες εγκλωβίστηκαν υπό οδυνηρές συνθήκες σε νησίδες στον Έβρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) διέταξε προσωρινά μέτρα υπέρ των ατόμων και ζήτησε από την Ελλάδα να μην τα απομακρύνει, φέρεται ότι οι επιχειρήσεις διάσωσης από τις αρχές καθυστέρησαν ή ότι οι άνθρωποι επαναπροωθήθηκαν. Τον Μάρτιο, η Εθνική Αρχή Διαφάνειας (ΕΑΔ), ένας φορέας που ορίστηκε από την κυβέρνηση για να διερευνήσει τις επαναπροωθήσεις, ανακοίνωσε την ολοκλήρωση έρευνας που δεν διαπίστωσε παρατυπίες στη συμπεριφορά των ελληνικών αρχών. ΜΚΟ ζήτησαν από την ΕΑΔ να δημοσιοποιήσει την πλήρη έκθεση, κάλεσαν να υπάρξει λογοδοσία και διαφάνεια και επανέλαβαν ότι η ΕΑΔ δεν μπορεί να θεωρηθεί συνταγματικά ανεξάρτητη. Το ΕΔΔΑ εξέδωσε τον Ιούλιο απόφαση-ορόσημο σχετικά με τη βύθιση βάρκας με μετανάστριες/-άστες στα ανοιχτά του Φαρμακονησίου το 2014, οπότε και 11 από τους 27 επιβάτες έχασαν τη ζωή τους. Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι το σκάφος είχε ανατραπεί επειδή η ελληνική ακτοφυλακή χρησιμοποίησε επικίνδυνους ελιγμούς για να τους προωθήσει προς την Τουρκία. Το ΕΔΔΑ έκρινε την Ελλάδα υπεύθυνη για αρκετές παραβιάσεις, μεταξύ άλλων του δικαιώματος στη ζωή, λόγω ελλείψεων στις επιχειρήσεις διάσωσης και στη διερεύνηση του περιστατικού από την Ελλάδα. Αρκετές υποθέσεις επαναπροωθήσεων παρέμεναν σε εκκρεμότητα ενώπιον του ΕΔΔΑ και της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στο τέλος του έτους. Τον Οκτώβριο, τα ειδησεογραφικά πρακτορεία διέρρευσαν έκθεση της OLAF, της υπηρεσίας καταπολέμησης της απάτης της Ε.Ε., η οποία εξέταζε σοβαρές καταγγελίες κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex), συμπεριλαμβανομένης της «πιθανής εμπλοκής ή/και συγκάλυψης παράνομων επαναπροωθήσεων» στην Ελλάδα. Η έκθεση διαπίστωσε σοβαρά σφάλματα στον χειρισμό των περιστατικών από τη Frontex, τα οποία εγείρουν ζητήματα θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα

Τον Φεβρουάριο οι αρχές ανακοίνωσαν τον τερματισμό του χρηματοδοτούμενου από την Ε.Ε. προγράμματος στέγασης ESTIA για αιτούσες/-ντες άσυλο που αντιμετωπίζουν συνθήκες ευαλωτότητας και μείωσαν τις θέσεις φιλοξενίας. Οι ΜΚΟ εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι οι θιγόμενοι μεταφέρθηκαν από διαμερίσματα, μετά από πολύ σύντομη προειδοποίηση, σε καταυλισμούς εντός απομονωμένων τοποθεσιών, με αρνητικές επιπτώσεις στην πρόσβασή τους σε βασικές υπηρεσίες. Οι ΜΚΟ ανέφεραν ότι οι αναγνωρισμένες/-οι προσφύγισες και πρόσφυγες που επέστρεψαν στην Ελλάδα βάσει του Κανονισμού του Δουβλίνου της Ε.Ε. αντιμετώπισαν εμπόδια, μεταξύ άλλων στη λήψη εγγράφων ταυτοποίησης, γεγονός που επηρέασε την πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη, τη στέγαση και άλλες υπηρεσίες.

Υπερασπίστριες/-ιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Τον Ιούνιο, η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για την Κατάσταση των Υπερασπιστριών/-ών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατήγγειλε την ποινικοποίηση της ανθρωπιστικής βοήθειας και τις επαχθείς απαιτήσεις εγγραφής που επιβάλλονται στις οργανώσεις οι οποίες εργάζονται στον τομέα αυτόν. Οι ποινικές διαδικασίες κατά των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Sarah Mardini και Séan Binder που προέκυψαν από το έργο τους στη διάσωση και την παροχή βοήθειας σε πρόσφυγες και μετανάστες παρέμειναν ανοιχτές. Τον Δεκέμβριο, ο ιδρυτής της ΜΚΟ Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι Παναγιώτης Δημητράς, ο οποίος βρισκόταν υπό ποινική έρευνα για το έργο του στα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών, κλήθηκε να εμφανιστεί ενώπιον δικαστή για κακουργήματα που σχετίζονται με το έργο του με αιτούσες/-ντες άσυλο και κινδύνευσε με κατ' οίκον περιορισμό και απαγόρευση του έργου του στη ΜΚΟ.

Δικαίωμα στην ιδιωτικότητα

Τον Απρίλιο, δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης αποκάλυψαν ότι το τηλέφωνο του Έλληνα δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη είχε μολυνθεί από το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου 2021 και ότι είχε επίσης υποκλαπεί από την ελληνική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) το 2020. Ο αρχηγός του κόμματος της αντιπολίτευσης ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς και ο Χρήστος Σπίρτζης, πρώην υπουργός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ, είχαν επίσης στοχοποιηθεί με το Predator. Το τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη παρακολουθούνταν επιπλέον από την ΕΥΠ. Τον Απρίλιο ξεκίνησε δικαστική έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς περί κατασκοπευτικού λογισμικού, και τον Νοέμβριο ξεκίνησε άλλη μια δικαστική έρευνα μετά τη δημοσίευση από εφημερίδα ενός καταλόγου προσώπων υψηλού κύρους που φέρονται να βρίσκονταν υπό κρατική παρακολούθηση ή/και να έχουν στοχοποιηθεί με Predator. Τον Δεκέμβριο, το κοινοβούλιο ψήφισε ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που στερείτο αποτελεσματικών εγγυήσεων για τα άτομα τα οποία υπόκεινται σε παρακολούθηση και νομιμοποιούσε τη χρήση της κατασκοπευτικής τεχνολογίας από τις αρχές.

Ελευθερία της έκφρασης

Τον Φεβρουάριο, οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παναγιώτης Δημητράς και Αντρέα Γκίλμπερτ καταδικάστηκαν για «ψευδή καταμήνυση», αφού είχαν υποβάλει καταγγελία σχετικά με δήλωση ανώτερου επισκόπου της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας το 2017 που θεώρησαν ότι ήταν αντισημιτική και ότι εισήγαγε διακρίσεις. Τον Μάιο, δικαστήριο της Αθήνας εκδίκασε αγωγή κατά της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη και του ανεξάρτητου συνεργατικού μέσου ενημέρωσης Alterthess, επειδή φέρεται να παραβίασαν τη νομοθεσία περί προστασίας δεδομένων, δημοσιεύοντας την καταδίκη ανώτερου στελέχους εταιρείας εξόρυξης χρυσού για περιβαλλοντική καταστροφή.

Ελευθερία της συνάθροισης

Τον Σεπτέμβριο, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας παραπέμφθηκε σε δίκη αφού κατηγορήθηκε βάσει ενός αμφιλεγόμενου νόμου για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις για υποτιθέμενη απείθεια και παρακώλυση της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας των εργαζομένων στον τομέα της υγείας τον Σεπτέμβριο του 2020.

Ανησυχίες προέκυψαν σχετικά με τη δίωξη δύο ακτιβιστριών της Διεθνούς Αμνηστίας, που, έπειτα από διαμαρτυρία τον Νοέμβριο, συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν με μια σειρά από πλημμεληματικές κατηγορίες.

Διακρίσεις

Τον Απρίλιο, το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας ανέφερε 72 περιστατικά ρατσιστικής βίας για το 2021. Τον Ιούνιο ξεκίνησε η δίκη σε δεύτερο βαθμό για την υπόθεση του ακροδεξιού κόμματος Χρυσή Αυγή. Σε απόφαση-ορόσημο τον Οκτώβριο του 2020, πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι η πολιτική ηγεσία του κόμματος ήταν ένοχη για τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, τα μέλη της οποίας είχαν διαπράξει μια σειρά βίαια εγκλήματα, μεταξύ άλλων εναντίον μεταναστών και προσφύγων.

Δικαιώματα αντιρρησιών συνείδησης

Συνεχίστηκαν οι σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, συμπεριλαμβανομένων των δικών και των επανειλημμένων καταδικών από στρατιωτικά δικαστήρια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, που αποκαλύφθηκαν το 2022, το 2021 το ποσοστό αναγνώρισης των αντιρρησιών συνείδησης που επικαλούνται μη θρησκευτικούς λόγους είχε πέσει στο 0%. Στο τέλος του έτους εκκρεμούσαν αρκετές προσφυγές στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της μεροληπτικής απόρριψης αιτήσεων για το καθεστώς του αντιρρησία συνείδησης. Τον Δεκέμβριο, μια οπισθοδρομική πρόταση νομικής τροποποίησης αποσκοπούσε στην αύξηση του αριθμού των στρατιωτικών μελών της επιτροπής που εξετάζει τις εν λόγω αιτήσεις. Η Ελλάδα δεν έχει εφαρμόσει την απόφαση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ του 2021 στην υπόθεση του αντιρρησία συνείδησης Λάζαρου Πετρομελίδη, η οποία διαπίστωσε πολλαπλές παραβιάσεις του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα.

Βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών

Κατά τη διάρκεια του έτους, 17 γυναίκες δολοφονήθηκαν από τους συντρόφους τους ή τους πρώην συντρόφους τους. Τον Οκτώβριο, μια 19χρονη γυναίκα κατήγγειλε ότι βιάστηκε από δύο αστυνομικούς στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας στην Αθήνα. Οι δύο αστυνομικοί κατηγορήθηκαν για ομαδικό βιασμό και αφέθηκαν ελεύθεροι υπό όρους. Ένας τρίτος αστυνομικός κατηγορήθηκε ως συνεργός. Η έρευνα βρισκόταν σε εξέλιξη στο τέλος του έτους.

Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα

Τον Νοέμβριο, η Διεθνής Αμνηστία κατέθεσε συλλογική προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η προσφυγή κατέγραφε πώς οι ελληνικές αρχές παραβίαζαν τα δικαιώματα στην υγεία και στην απαγόρευση των διακρίσεων λόγω των επιπτώσεων των μέτρων λιτότητας που θεσπίστηκαν μετά την οικονομική κρίση του 2009-10 και πώς αυτό συνέχιζε να επηρεάζει την ικανότητα του συστήματος υγείας να ανταποκρίνεται στην πανδημία Covid 19.

Δικαιώματα κρατουμένων

Τον Οκτώβριο, η κοινωνία των πολιτών εξέφρασε την ανησυχία της ότι η νέα νομοθεσία για τη μεταρρύθμιση του Σωφρονιστικού Κώδικα θα περιορίσει περαιτέρω τα δικαιώματα των κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος προσωρινής αποφυλάκισης, και θα συμβάλει στον διαρκή υπερπληθυσμό των ελληνικών φυλακών.

 Ενώ στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ελλάδα αναφέρεται

Καταγράφονται δεκάδες περιπτώσεις παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων ● Εκτενείς αναφορές στις παρακολουθήσεις, στη «λίστα Πέτσα», στις αγωγές SLAPP και στις ανεξιχνίαστες επιθέσεις κατά εφημερίδων και δημοσιογράφων ● Επισημαίνονται ακόμη επαναπροωθήσεις προσφύγων, διώξεις ακτιβιστών, αστυνομική βία, εξευτελιστική μεταχείριση κρατουμένων στις φυλακές και διακρίσεις κατά των Ρομά.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών και γενικότερα τα ζητήματα υπονόμευσης της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης καταλαμβάνουν σημαντική έκταση στις 43 σελίδες της φετινής έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα, μαζί με τις καταγγελίες για επαναπροωθήσεις προσφύγων, για απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης στις φυλακές, για στοχοποίηση υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για αστυνομική βία και διακρίσεις κατά Ρομά και άλλων κοινωνικών ομάδων.

Η έκθεση καταγράφει τις καταγγελίες για χρήση του Predator από την κυβέρνηση για την παρακολούθηση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Νίκου Ανδρουλάκη, του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και τις καταγγελίες των δημοσιογράφων Τάσου Τέλογλου, Θοδωρή Χονδρόγιαννου και Ελίζας Τριανταφύλλου ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνά τους από αξιωματούχους της ΕΥΠ. Αναφέρεται επίσης στον νόμο της κυβέρνησης το 2021 που εμποδίζει να ενημερωθούν από την ΕΥΠ όσοι υπήρξαν αντικείμενο παρακολούθησης.

Σε περίοπτη θέση και οι καταγγελίες για αδιαφάνεια στη διανομή της κρατικής διαφήμισης στα μέσα ενημέρωσης (η γνωστή «λίστα Πέτσα»), οι ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα, όπως και τα όσα έχουν δημοσιοποιηθεί για τις τοποθετήσεις διοικήσεων στα δημόσια μέσα ενημέρωσης με πολιτικά κριτήρια.

Εκτεταμένη αναφορά γίνεται στις ανησυχίες της οργάνωσης Article 19 με ανοιχτή επιστολή στον πρώην γραμματέα του Γραφείου του Πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη για την αγωγή του εναντίον της «Εφ.Συν.» και της ερευνητικής ομάδας Reporters United, χαρακτηρίζοντάς την αβάσιμη και εκδικητική και εντάσσοντάς την στην κατηγορία των SLAPP, δηλαδή των εξοντωτικών αγωγών που στοχεύουν στη φίμωση του Τύπου. Αναφέρεται επίσης σε σειρά αγωγών SLAPP κατά δημοσιογράφων από πολυεθνικές και στελέχη και στο αίτημα να υπάρξει νόμος που να εμποδίζει την παρενόχληση του έργου των δημοσιογράφων.

Συναφώς, καταγράφεται η ανησυχία φορέων για τον νόμο του 2021 που επιτρέπει διώξεις δημοσιογράφων για διασπορά ψευδών ειδήσεων για λόγους εθνικής ασφάλειας, δημόσιας υγείας κ.λπ., όπως και για το μητρώο μέσων ενημέρωσης. Σε αυτό το κεφάλαιο υπεισέρχονται και οι καταγγελίες για κυβερνητικές πιέσεις στον Τύπο να μη δημοσιεύονται ρεπορτάζ που δεν είναι υπέρ της κυβέρνησης, όπως και οι καταγγελίες οργανώσεων ότι πολλά μέσα ενημέρωσης παραλείπουν να δημοσιοποιήσουν σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεγονός που εμποδίζει την πρόσβαση των πολιτών στην πληροφόρηση και την ενημερωμένη συμμετοχή στη δημοκρατική διαδικασία. Σε αυτό το σημείο γίνεται αναφορά και στην άκαρπη έρευνα για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, αλλά και στη βομβιστική επίθεση κατά της εφημερίδας «Real News» και στις εμπρηστικές επιθέσεις στις κατοικίες των δημοσιογράφων Μπάμπη Παπαδημητρίου, Δημήτρη Καμπουράκη και Αρη Πορτοσάλτε.

Ο θανάσιμος πυροβολισμός του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη στο κεφάλι από αστυνομικά πυρά και οι αξιόπιστες, όπως τις χαρακτηρίζει, αναφορές για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση προσφύγων από την αστυνομία και χρήση βίαιων και επικίνδυνων μεθόδων αποτροπής, που περιλαμβάνουν αφαίρεση ρούχων, χρημάτων και κινητών τηλεφώνων, εγκατάλειψη για μέρες στο Αιγαίο ή σε νησίδες στον Εβρο χωρίς πρόσβαση σε νερό, φαγητό και ιατρική βοήθεια εμπεριέχονται στο κεφάλαιο των διακρίσεων και του θεσμικού ρατσισμού. Αναφέρεται ενδεικτικά ο θάνατος Σομαλής προσφύγισσας από πείνα, καθώς κρυβόταν στα βουνά της Χίου για να αποφύγει την επαναπροώθηση, όπως και το ρεπορτάζ των New York Times για τον θάνατο στον Εβρο από το κρύο 19 προσφύγων, μέρος μιας ομάδας 50 προσφύγων που επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία αφού οι ελληνικές αρχές τούς είχαν αφαιρέσει ρούχα και παπούτσια σε συνθήκες χιονιά.

Η έκθεση καταγράφει τη δήλωση του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ Φελίπε Γκονζάλες Μοράλες ότι «οι επαναπροωθήσεις στην Ελλάδα» αποτελούν «ντε φάκτο γενική πολιτική», την έντονη ανησυχία της ειδικής εισηγήτριας του ΟΗΕ Μέρι Λόλορ για τις διώξεις κατά του υπερασπιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παναγιώτη Δημητρά (Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι) και άλλων ακτιβιστών και οργανώσεων, όπως και την ποινικοποίηση του έργου ομάδων διάσωσης στο Αιγαίο. Αναφέρεται, τέλος, στη χρησιμοποίηση προσφύγων με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή ή την Ασία από την αστυνομία σε επιχειρήσεις επαναπροώθησης και στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ότι στο πολύνεκρο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε να προστατέψει τις ζωές των προσφύγων και να ερευνήσει όπως πρέπει το περιστατικό.

Εκτεταμένες είναι οι αναφορές στην εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείριση κρατουμένων στις φυλακές, όπως έχουν επισημανθεί την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία από την Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης, χωρίς ωστόσο να έχει σημειωθεί πρόοδος. Οπως αναφέρει η έκθεση, οι κρατούμενοι τον Νοέμβριο ανέρχονταν σε 10.723, ενώ η χωρητικότητα των φυλακών της χώρας είναι 10.175 θέσεις, με τις φυλακές της Τρίπολης, της Κομοτηνής και του Βόλου να έχουν υπερπληθυσμό κρατουμένων σε ποσοστά από 190% έως 219%.

Η έκθεση επικαλείται τα ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» για το όργιο αστυνομικής βίας με χημικά, ξυλοδαρμούς και δακρυγόνα στα Εξάρχεια κατά την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, όπως και σε περιστατικά αυθαίρετων και καταχρηστικών συλλήψεων διαδηλωτών στο Χαλάνδρι ή υγειονομικών που διαμαρτύρονταν στο μέγαρο Μαξίμου για τα υποχρεωτικά εμβόλια.

Συμπερασματικά, η έκθεση κάνει ειδική αναφορά στη βία κατά παιδιών, ιδίως παιδιών μεταναστών και προσφύγων, αστέγων και Ρομά, στις 294 καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών μέχρι τον Σεπτέμβριο, στις διακρίσεις, τη βία και τον κοινωνικό αποκλεισμό των Ρομά, στις 15 γυναικοκτονίες μέχρι τον Σεπτέμβριο και στην έμφυλη και την ενδοοικογενειακή βία, στην αθώωση των αστυνομικών και την απελευθέρωση του ενός πρωτόδικα καταδικασμένου πολίτη για το φονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου, στην έλλειψη πρόσβασης των ΑμεΑ σε εκπαίδευση, δημόσια κτίρια, μεταφορές και εργασία και στις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας για υιοθεσία και νομική αναγνώριση των παιδιών των ομόφυλων οικογενειών.

 Με πληροφορίες από: ieidiseis.gr & efsyn.gr