Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Μάρτης γδάρτης και …κακός παλουκοκάφτης: Το χρονικό ορόσημο που θα κρίνει το μέλλον του Αλέξη

Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας (Α), σε δηλώσεις μαζί και με τους άλλους ηγέτες μετά το τέλος της δεύτερης Συνόδου Μεσογειακών Χωρών Ε.Ε. στη Λισαβόνα, Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017. Σε συνέχεια της πρώτης Συνόδου που έγινε στην Αθήνα, προσήλθαν Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα και Πορτογαλία, στη δεύτερη Σύνοδο των μεσογειακών/ νοτίων χωρών της Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκε στη Λισαβόνα, με στόχο τη σύγκλιση σε κοινές θέσεις για τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και ειδικότερα οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ANDREA BONETTIΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ 


Οι εκτιμήσεις όλων των σοβαρών πηγών, είτε προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο, είτε από τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο, με την εξαίρεση βεβαίως της σημερινής Νέας Δημοκρατίας που χαριεντίζεται αμέριμνη στα θολά νερά των περιθωριακών της «μεταγραφών», συντείνουν σε ένα βασικό συμπέρασμα:
Οτι ο ερχόμενος Μάρτιος θα είναι ο μήνας που θα κρίνει το μέλλον της σημερινής κυβέρνησης και κατ’ επέκταση την πορεία της χώρας. Μέχρι τότε ο πρωθυπουργός θα έχει κληθεί να λάβει τις αποφάσεις του για το αν θα επιχειρήσει να συνεχίσει τη θητεία του ή θα προσφύγει αυτοβούλως στις κάλπες προκειμένου να περισώσει ότι μπορεί από το πολιτικό του κεφάλαιο και να παραδώσει την καυτή πατάτα στους «προθύμους» της αντιπολίτευσης. Η κρίσιμη αυτή «ζαριά» δεν εξαρτάται από τα κέφια και τις διαθέσεις του Τσίπρα που έχει ήδη θορυβηθεί από την δημοσκοπική του βουτιά. Εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το πόσο ψηλά σκοπεύει το Βερολίνο να θέσει τον πήχη της διαπραγμάτευσης ώστε να κλείσει η «καταραμένη» δεύτερη αξιολόγηση και να ανοίξει ο δρόμος για την παράταση του κυβερνητικού βίου. Αν η αξιολόγηση των Θεσμών μείνει παγωμένη και στο επόμενο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά για τον κ. Τσίπρα που θα αναγκαστεί να ρίξει στο τραπέζι το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Οριακά προλαβαίνει το 18μηνο για να τις κάνει με λίστα, κρατώντας την κοινοβουλευτική του ομάδα συμπαγή και φορτώνοντας πονοκεφάλους τον Κυριάκο Μητσοτάκη που θα πρέπει να δει πώς θα βολέψει τα καινούργια του…αποκτήματα. Όμως αυτό δεν είναι μείζον. Στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα θα μετρήσει περισσότερο η πιθανή αναβίωση ενός θρίλερ όπως εκείνο του 2015 με τον ίδιο κολλημένο στον τοίχο και τους δανειστές να τον απειλούν με το φάσμα του οικονομικού στραγγαλισμού και ενός αμετάκλητου Grexit. «Aς το πάθει κάποιος άλλος», φαίνεται να εισηγούνται οι πιο μακιαβελικές φωνές στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού. Υπάρχει όμως η πλειονότητα των υπουργών και των βουλευτών που έχουν ζεστάνει για τα καλά την καρέκλα τους και δεν εννοούν να την εγκαταλείψουν, όσο υπάρχει μαθηματική έστω πιθανότητα, επανεκκίνησης της αξιολόγησης «στο παρά πέντε» των άδειων ταμείων. Το μοναδικό όπλο που φαίνεται να διαθέτει στην φαρέτρα του ο Τσίπρας είναι αυτό των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων σε μεγάλες ευρωπαικές χώρες με αποκορύφωμα τις γερμανικές κάλπες, που όπως όλα δείχνουν θα στηθούν στις 24 Σεπτεμβρίου. Κανείς δεν θα ήθελε μία νέα ελληνική κρίση να αποτελέσει αφορμή προεκλογικών αντιπαραθέσεων. Υπάρχει όμως και η ανάποδη όψη του νομίσματος. Νοιώθοντας καυτή την ανάσα των πολιτικών της αντιπάλων, κυρίως από τα δεξιά, η Καγκελάριος Μέρκελ δεν θα διακινδυνεύσει σε καμία περίπτωση να φανεί «μπόσικη» προς την Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αξιολόγηση δεν κλείνει χωρίς να ψηφιστούν από την ελληνική βουλή πρόσθετα μέτρα κάλυψης του διαφαινόμενου δημοσιονομικού κενού 4,5 δις που δημιουργείται από την δέσμευση για εξωπραγματικά πλεονάσματα. Αντέχει ο κυβερνητικός συνασπισμός με την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία να φέρει προς ψήφιση έναν νέο γύρο μνημονιακών μέτρων που θα θίξουν το αφορολόγητο, αλλά και τις συντάξεις; Είναι βέβαιον ότι ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να το αποφύγει, προτάσσοντας «μελλοντικούς κόφτες» σε συντάξεις και αφορολόγητο που θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Οι μέχρι τώρα ενδείξεις μαρτυρούν ότι το Βερολίνο απαιτεί τα μέτρα να νομοθετηθούν προκαταβολικά, ώστε να διευκολυνθεί και η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά και η σύνταξη μίας ευνοικής έκθεσης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από την ΕΚΤ(σ.σ. που θα μπορούσε με την σειρά της να ανοίξει το δρόμο για να μπούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τον ερχόμενο Απρίλιο). Αν τελικά ο Αλέξης Τσίπρας αναγκαστεί να φέρει νέο πακέτο μέτρων στη βουλή μέσα στον Φεβρουάριο κάποιοι λένε ότι θα απαιτήσει διευρυμένη πλειοψηφία εκβιάζοντας με την σειρά του τη Νέα Δημοκρατία, τα στελέχη της οποίας δηλώνουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν ότι η αξιολόγηση «έπρεπε να είχε κλείσει χθές». Λες και αυτό εξαρτάται μόνο από τη μία πλευρά. Σύντομα θα ξέρουμε αν ο Μάρτιος θα φέρει τα πρώτα σημάδια της άνοιξης ή θα σφραγίσει τον παρατεταμένο χειμώνα της ελληνικής οικονομίας…

Πηγή: mignatiou.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

(3)