Tου ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Η συμμαχία ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, είναι κατ’ αρχάς μία στρατηγική κίνηση που αφορά αποκλειστικά τις στρατιωτικές, τις οικονομικές και άλλες δραστηριότητες της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή του Ινδικού και του Ειρηνικού.
Όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις κινεζικές δραστηριότητες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το Πεκίνο είναι ήδη υπερδύναμη και κάνουν λάθος όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο.
Αυτός είναι, λοιπόν, ο σκοπός της συμφωνίας. Μίας συμφωνίας, που θα έλεγα ότι συντάραξε τον κόσμο, και δεν χρησιμοποιώ τυχαία αυτή τη λέξη. Η Αμερική δηλώνει ότι ο εχθρός είναι το Πεκίνο -όχι η Μόσχα- και ότι θα αντιμετωπίσει τον κινεζικό “δράκο” σε όλα τα επίπεδα.
Την ίδια στιγμή ξεκινά ο νέος Ψυχρός Πόλεμος, ο οποίος μπορεί να αλλάξει και τις συμμαχίες, όπως τις γνωρίζαμε. Πολύ φοβάμαι ότι οι Αμερικανοί πυροβόλησαν τα πόδια τους.
Ενώ οι δύο εκ των τριών χωρών της νέας συμμαχίας είναι μέλη του ΝΑΤΟ, ενώ διατηρούν στενή σχέση και με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ και οι τρεις έχουν ειδική σχέση με τη Γαλλία, δεν έκαναν τον κόπο να ενημερώσουν κανένα. Και την ίδια στιγμή, κατάφεραν μία πισώπλατη μαχαιριά στο Παρίσι και προσωπικά στον Εμανουέλ Μακρόν.
- Και αυτό είναι πρόβλημα, και θα αποδειχθεί ακόμα μεγαλύτερο στην πορεία, διότι τίθεται σοβαρό ζήτημα εμπιστοσύνης των υπολοίπων δυτικών χωρών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον πρόεδρο Μπάιντεν.
Για τους αναλυτές, όμως, λύθηκε μία μεγάλη απορία που αφορά την άρον-άρον υποχώρηση και αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Ο σημερινός πρόεδρος φαίνεται ότι μαζεύει όλες τις δυνάμεις του στο πλαίσιο ενός νέου δόγματος, κεντρικό σημείο του οποίου είναι η αντιμετώπιση της Κίνας με κάθε θυσία.
Βεβαίως, θα μπορούσε να το κάνει με διαφορετικό τρόπο και πιο μαζικό. Θα μπορούσε να προσπαθήσει να εμπλέξει το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην περίπτωση που λάμβανε αρνητικά μηνύματα να προχωρούσε, όπως προχώρησε.
Φαίνεται ότι δεν το έπραξε με αποτέλεσμα και η συμμαχία εναντίον της Κίνας να είναι αδύνατη και επίσης, να έχει δυσαρεστήσει στον ύψιστο βαθμό τη Γαλλία, η οποία έχασε ένα μεγάλο συμβόλαιο από την Αυστραλία, αλλά να ενοχλήσει και άλλες χώρες. Τα κράτη-μέλη της Ευρώπης έχουν κάθε λόγο να εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους. Η Αμερική, όμως, ήθελε να τους στείλει ένα μήνυμα: Είστε μεν σύμμαχοί μας, αλλά η οικονομική εξάρτηση σας από την Κίνα ολοένα αι αυξάνεται…
Αυτή η συμμαχία ασφαλείας, ενώ υποτίθεται ότι είχε στόχο να δημιουργήσει ένα ισχυρό μέτωπο εναντίον της Κίνας, το μόνο που κατάφερε αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, είναι να δυσαρεστήσει όλους τους συμμάχους. Όλοι, λίγο-πολύ, έχουν μία σχέση με την Κίνα, όχι τόσο ισχυρή, διότι το Πεκίνο στις σχέσεις του απαιτεί υποταγή.
Πολλές χώρες έχουν αποδεχθεί τις κινεζικές επενδύσεις, που όλες είναι κρατικές. Και την ίδια στιγμή, λένε, η Αμερική δεν βοηθά τους συμμάχους της, απλά μόνο απαιτεί. Είναι ένας ισχυρισμός που χρειάζεται να τον συζητήσει η Ουάσιγκτον με τις φιλικές της χώρες. Διότι -και θα το δούμε στην πορεία- αυτή η συμμαχία θα προκαλέσει και ρήξεις με χώρες που παραδοσιακά έχουν στρατηγική στρατιωτική σχέση με την Αμερική.
Ένα βασικό ερώτημα, που τέθηκε και παραπάνω είναι αυτό: Γιατί πλέον να έχουν εμπιστοσύνη οι υπόλοιπες δυτικές χώρες προς την Αμερική, τη Βρετανία και την Αυστραλία. Διότι το πρώτο θύμα αυτής της συμμαχίας των τριών, δεν ήταν η Κίνα, αλλά η Γαλλία, μία σύμμαχος χώρα της Αμερικής, η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη.
- Από την άλλη -για να είμαστε δίκαιοι στην ανάλυσή μας- οι Αμερικανοί βλέπουν όλο και περισσότερες χώρες να δένονται οικονομικά στο άρμα της Κίνας. Οπότε, μετά την αποχώρηση από το Αφγανιστάν, έπρεπε να δηλώσουν παρουσία σε συνδυασμό με την απόλυτη ισχύ της αμερικανικής υπερδύναμης.
Αυτή καθ’ αυτή η παράδοση των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων στην Αυστραλία, ακόμα και εις βάρος της Γαλλίας, είναι μία δήλωση με κολοσσιαία διάσταση. Και αυτό θα το δούμε στην πορεία. Η Αμερική αποφάσισε να συγκρουστεί με την Κίνα -όχι στρατιωτικά ακόμα, μην κάνουμε λάθος- και μάλιστα μέσα στη γειτονιά της.
Κλείνοντας να σημειώσω ότι η Ιαπωνία σίγουρα θα είναι το τέταρτο μέλος της νέας συμμαχίας, και πιστεύω ότι θα ακολουθήσει και η Ινδία. Το Νέο Δελχί εξελίσσεται στη χώρα που θα αναλάβει να αντιμετωπίσει το Πεκίνο.
Οι εξελίξεις θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες και αφορούν και εμάς, όχι μόνο λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ε.Ε. Η Κίνα επένδυσε και στις δύο χώρες -περισσότερο στην Ελλάδα, παρά στην Κύπρο. Αλλά αν ο πόλεμος εξελιχθεί σε “ψυχρό” -και ο καθένας καταλαβαίνει- η Αθήνα και η Λευκωσία θα κληθούν από την Ουάσιγκτον να πάρουν πικρές, ίσως, αποφάσεις.
Πηγή: hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου