Ποιος φοβάται την αξιολόγηση;

*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης 

Όταν ως εκπαιδευτικός ωραιοποιείς αβασάνιστα το παρελθόν, αποδοκιμάζεις με ευκολία το παρόν και με πρωτόγνωρη ροπή, διαστρεβλώνοντας τα επίμαχα σημεία της επικείμενης αξιολόγησης,
μεταβάλλεσαι σε κασσάνδρα για το μέλλον, τότε δεν κομίζεις κάτι καινούργιο στη σχολική κοινότητα, ούτε ασφαλώς εκπροσωπείς το νέο στην κοινωνία των μαθητών σου. Τότε ο συνδικαλιστικός λαϊκισμός, με την αφυδατωμένη και νεκρή γλώσσα, συντρίβει την ελπίδα και η αλαζονεία, ίδιον της αυθάδειας και της απαιδευσίας πολλών, τη συναίνεση και το μέτρο για το μείζον εθνικό ζήτημα της παιδείας. Είναι δυνατόν να αξιολογείς τους μαθητές σου κι εσύ να βολεύεσαι, άλλως να κρύβεσαι πίσω από τις αστείες εκθέσεις των εκάστοτε διευθυντών των σχολικών μονάδων με την ίδια μάλιστα ένδειξη; Μήπως όσοι δηλώνουν εκπαιδευτικοί έχουν την ίδια επιτυχή ανταπόκριση στην τάξη, υπηρετούν με την ίδια συνέπεια τους εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικούς στόχους της διδασκαλίας; Είναι αλήθεια το ίδιο επαρκείς και ικανοί με την ίδια αποτελεσματικότητα στην τάξη; Ενσαρκώνουν με την ίδια επιτυχία το διττό τους ρόλο ήτοι όσα ορίζει η διακεκριμένη αποστολή τους (εκπαιδευτική και παιδευτική) έναντι των μαθητών τους; Όπως μαχόμενο γιατρό δε σε κάνει το πτυχίο ούτε η άσπρη ποδιά αλλά η διαγνωστική σου κρίση ή αντίστοιχα μαχόμενο δικηγόρο η λειτουργική σου παρουσία στο ακροατήριο, έτσι και μαχόμενο καθηγητή (αλήθεια ποια σχέση έχουν με την εκπαιδευτική διαδικασία και το σχολικό γίγνεσθαι οι μονίμως αποσπασμένοι σε άλλες διοικητικές δομές;) σε αναδεικνύει η παιδαγωγική στάση και η συνολική λειτουργία σου στην τάξη όχι το πτυχίο σου, αυτό υπήρξε κριτήριο για τον διορισμό σου. Απόδειξη ότι πολλοί απόφοιτοι καθηγητικών σχολών αλλά και συνάδελφοι υπηρετούν πλέον σε άλλες δομές του δημοσίου (κινητικότητα) κι όχι στην εκπαίδευση. Είναι δυνατόν να επικαλείσαι το αστείο επιχείρημα ότι η αξιολόγηση θα επιφέρει τάχα την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και συνεπώς την στοχοποίησή τους, όταν όλος ο κόσμος γνωρίζει πως με το ισχύον καθεστώς, σήμερα, δεν είναι οι γονείς που επιλέγουν τα σχολεία φοίτησης των παιδιών τους αλλά το σύστημα βάσει συγκεκριμένων γεωγραφικών συντεταγμένων ήτοι διεύθυνση κατοικίας, τεταρτημόριο και γεωγραφική ζώνη σχολείου... 

Ζούμε σε μια εποχή μεγάλων και συγκλονιστικών αλλαγών, που βρίθει από κατακλυσμιαία γεγονότα και αξιομνημόνευτες ανατροπές. Σε μια εποχή όπου τα πάντα και παντού αλλάζουν, εξελίσσονται με νέες ταχύτητες, πλην όμως εμείς ως χώρα παραμένουμε δέσμιοι των εσωτερικών μας φόβων και των ιδεοληψιών μας. Καθίσταται προφανές ότι η αγωνία όλων πρέπει να παραπέμπει στο μέλλον της χώρας ήτοι στη νέα γενιά των πολιτών. Τη γενιά που νιώθει ότι κάποιοι στο όνομα μιας ανεδαφικής, ακατανόητης κι αδιέξοδης επιλογής παίζουν παιχνίδια εξουσίας στη πλάτη της, υπονομεύουν το παρόν και ακυρώνουν το μέλλον της. Τη γενιά που αποστρέφει το πρόσωπό της από τους παντός είδους λαϊκιστές, ήτοι όσους δίκην ζηλωτών περιφέρουν ακόμη, με περισσή θρασύτητα και υποκρισία, τον επιδερμικό και επικίνδυνο λόγο τους στην κοινωνία των συναδέλφων. Ζητούμενο, συνεπώς, σήμερα είναι μια ισχυρή παιδεία κι ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα με σαφείς προσανατολισμούς, διακριτό περιεχόμενο και ιδιαίτερη στόχευση στο μέλλον. Αρκεί ο εκπαιδευτικός, η ψυχή της ύψιστης εκπαιδευτικής λειτουργίας, να διασώσει έμπρακτα την εικόνα του στο σώμα της κοινωνίας, δίνοντας νέα υπόσταση στην έννοια του θεσμικού ρόλου που κατέχει στη συνείδηση και στο μυαλό των υποκείμενων της εκπαιδευτικής διαδικασίας ήτοι των μαθητών του. Αυτό που προέχει είναι η αλήθεια, που βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, που λέει ο Ελύτης, μέσ’ από τα καθάρια νερά της συνείδησής, να γίνει η σημαία και ο δείκτης της συντεταγμένης πορείας του κλάδου μας. Όχι οι παθογένειες και η επικάλυψη της πραγματικής εικόνας των σχολικών μονάδων με τις γνωστές οργανωτικές και λειτουργικές αδυναμίες, πολλώ δε μάλλον η αγωνία των συνδικαλιστών με τη λάθος οπτική. Σε κάθε περίπτωση, όχι το βόλεμα και η επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας...

*Χρήστος Κ. Μακρίδης

Πολιτικός Επιστήμων

 - Τ. Γεωπόνος - Παιδαγωγός