Χρήστου Μέγα
Υπάρχουν τέσσερις (4) λόγοι για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κατέφευγε σε πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο και άλλοι τόσοι για τους οποίους δεν τον συμφέρουν οι κάλπες τον… Σεπτέμβριο.
Ένα είναι σίγουρο: Η (επιστημονικά αναμενόμενη) μετάλλαξη του κορονοϊού, κοντολογίς η επιδείνωση των υγειονομικών συνθηκών, επηρέασε τις ζωές μας και την οικονομία. Αλλά, αυτό ουδόλως τροποποίησε ή, ακόμη περισσότερο, ανέτρεψε την τακτική κομματικού αιφνιδιασμού του Μαξίμου.
Αντιθέτως, η παράταση της υγειονομικής κρίσης, με την συνακόλουθη ένταση των κοινωνικών προβλημάτων, η μη… μετάλλαξη των οικονομικών προβλημάτων, επιταχύνει τις εξελίξεις. Ειδικά ενόσω πλησιάζει η απόδοση του «λογαριασμού», η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι το πρόσχημα για να συγκαλυφθούν οι συνέπειες της κρίσης και οι ευθύνες.
Υπάρχουν τέσσερις (4) λόγοι για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κατέφευγε σε πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο και άλλοι τόσοι για τους οποίους δεν τον συμφέρουν οι κάλπες τον… Σεπτέμβριο:
1.Στις αρχές καλοκαιριού οι εκλογές θα διεξαχθούν μόνο με την τηλεόραση, χωρίς συγκεντρώσεις και περιοδείες.
2.Μέχρι τότε «αντέχουν» τα εθνικά θέματα και μπορούν να συντηρηθούν, χωρίς κραυγαλέες διατυπώσεις, οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο.
3. Αμέσως μετά (15/6) θα ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί α’ κατοικίας.
4.Οι κάλπες θα στηθούν εν μέσω μιας κάποιας αισιοδοξίας, με υποσχέσεις για περισσότερα εμβόλια, η πανδημία θα κοπάσει κάπως (και) λόγω βελτίωσης των καιρικών φαινομένων και θα υπάρχει προσμονή μιας καλής τουριστικής περιόδου. (Ας θυμηθούμε την αισιοδοξία της αντίστοιχης περιόδου πέρυσι).
Και υπάρχουν άλλοι τέσσερις (4) λόγοι για τους οποίους είναι αποτρεπτικές οι συνθήκες για κάλπες τον Σεπτέμβριο:
α/Δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει ολοκληρωθεί το εμβολιαστικό πρόγραμμα και οι τυχόν νέες μεταλλάξεις του ιού αν θα καλύπτοντα από αυτό. Άρα, θα μοιάζουν δυσοίωνες οι προοπτικές για τον χειμώνα.
β/Τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα έχουν ανασυγκροτηθεί μερικώς, ενώ μέσα στο καλοκαίρι θα έχουν οργανώσει περιοδείες στην περιφέρεια.
γ/Τα οικονομικά προβλήματα θα ενταθούν και θα αποκαλυφθούν πλήρως οι κυβερνητικές παλινωδίες. Είναι η περίοδος (Οκτώβριος) κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού (χωρίς έσοδα και με αδυναμία κάλυψης των αναγκαίων δαπανών για την αντιμετώπιση της κρίσης), ενώ οι εκταμιεύσεις του ταμείου Ανάκαμψης απαιτούν μεταρρυθμίσεις (ασφαλιστικό, αγορά εργασίας κ.α.)
δ/ Σε περίπτωση σε δεύτερου γύρου εκλογών, μετά την διαφαινόμενη αποτυχία δημιουργίας κυβέρνησης με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, ουδείς μπορεί να προδικάσει μια ομαλή υγειονομικά περίοδο στα τέλη Οκτωβρίου-αρχές Νοεμβρίου. Αντιθέτως όλοι οι επιστήμονες έχουν κηρύξει το 2021 έτος κρίσης και διαδοχικών υγειονομικών προσεγγίσεων. (Ας θυμηθούμε ξανά τις αντίστοιχες εξελίξεις πέρυσι τον Οκτώβριο όταν το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου πυροδότησε το δεύτερο κυμα της πανδημίας). Ενώ η όποια οικονομική μεγέθυνση θα είναι στατιστική και, σε κάθε περίπτωση, συγκρινόμενη με το καταστροφικό 2020. Η πραγματική οικονομία θα μετράει συνεχώς και περισσότερα θύματα (λουκέτα, ανεργία, υπερχρέωση κ.α.)
Είναι σαφές ότι το κυρίαρχο επιχείρημα για τον εκλογικό αιφνιδιασμό είναι η οικονομία: Τα 534 ευρώ το μήνα, τα οποία δεν θα μπορούν για πολύ να καλυφθούν από τον προϋπολογισμό, δεν συντηρούν τις οικογενειακές ανάγκες και συμπαρασύρουν τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και τον τουρισμό στην κατάρρευση. Η δε... στατιστική μεγέθυνση μετά το α’ τρίμηνο, θα είναι αποτέλεσμα της αντίστοιχης περσινής κατάρρευσης. Πόσο μάλιστα όταν το ελληνικό χρέος θα έχει εκτιναχτεί σε ύψος ρεκόρ που δεν έχει παγκόσμιο προηγούμενο (220% του ΑΕΠ). Κάτι που απαιτεί δανεισμό άνω του 25 δις ετησίως (ξεπερνά το ανώτατο όριο του 15% του ΑΕΠ) μόνο και μόνο για την ανακύκλωσή του. Κάτι που σημαίνει ότι καθίσταται επικίνδυνη κάθε… εμφάνιση της χώρας στις διεθνείς αγορές, έστω και εάν τα επιτόκια είναι σε αποδεκτά επίπεδα.
Σε αυτό το περιβάλλον, κανείς… αμερικανός σύμβουλος δεν θα ρίσκαρε την καταγραφή του ψηφοφόρου στη δύνη της κρίσης ή αμέσως μετά. Ύστερα από μια βαθειά υγειονομική και οικονομική καταστροφή είναι η περίοδος που αλλάζει άρδην η συμπεριφορά του ατόμου: Τροποποιείται η συνολική οπτική, οι σχέσεις, η εικόνα για τις επιχειρήσεις, η στάση ζωής. Ταυτίζει την κυβέρνηση με το «άρρωστο» που ξορκίζει. Ο κόσμος θα χρειάζεται πάρτι και η «ηγεσία» θα μιλάει για… προσαρμογή.
Βεβαίως, η ιταλική εμπειρία δείχνει ότι ανά πάσα στιγμή είναι πιθανός ένας νέος, μετά το 2011-12, ανασκολοπισμός του κομματικού συστήματος. Δεν είναι δα προς καταστροφήν αυτό καθεαυτό, αν ήταν να πυροδοτηθεί το νέο. Είναι όμως ενδεικτικό για την ένταση των προβλημάτων και την ανακύκλωση των «προθύμων» να αποδεχτούν «λύσεις». Σε όλο το φάσμα, μηδέ των εθνικών εξαιρουμένων…
Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος
Αναρτήθηκε από το: ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου