Επικίνδυνη έλλειψη σε 450 φάρμακα

Ινσουλίνες, αντικαρκινικά φάρμακα πρώτης ζήτησης, αντιυπερτασικά αλλά και αντιπηκτικά σκευάσματα που εν μέσω πανδημίας θεωρούνται φάρμακα υψίστης σημασίας έχουν εξαφανιστεί από τις φαρμακαποθήκες και όλα τα στοιχεία δείχνουν προς την κατεύθυνση των «τεχνητών ελλείψεων» και των παράλληλων εξαγωγών

Οταν ένας ασθενής χρειάζεται να πάει από φαρμακείο σε φαρμακείο, να διασχίζει χιλιόμετρα, από γειτονιά σε γειτονιά, και πάλι να μην καταφέρνει να βρει το απαραίτητο για την υγεία του φάρμακο, τότε είναι βέβαιο ότι υπάρχει πρόβλημα. Κι όταν ο ασθενής αυτός είναι καρκινοπαθής ή καρδιοπαθής ή πρόσφατα χειρουργημένος ή ηλικιωμένος, η ταλαιπωρία γίνεται επικίνδυνη.

Ενώ η Ν.Δ. είχε... αυτοαναγορευτεί στην κυβέρνηση που θα δώσει τέλος στην ταλαιπωρία των πολιτών για την προμήθεια των φαρμάκων τους, οι ελλείψεις φαρμάκων αυτή τη στιγμή αγγίζουν τους 450 κωδικούς, 318 από τους οποίους είναι σε σημαντική έλλειψη, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια Υγεία. Ο λόγος γίνεται για ινσουλίνες, αντικαρκινικά φάρμακα πρώτης ζήτησης, αντιυπερτασικά αλλά και αντιπηκτικά σκευάσματα που εν μέσω πανδημίας θεωρούνται φάρμακα υψίστης σημασίας. Χαρακτηριστικό της σοβαρότητας της κατάστασης είναι η έλλειψη σε αντιπηκτικές ενέσεις κρίσιμες στην αντιμετώπιση της Covid-19, χωρίς αυτές το Εθνικό Σύστημα Υγείας στερείται ένα βασικό όπλο.

Οι σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων σημειώνονται στην αγορά την ώρα που η χώρα έχει βυθιστεί από την κακή διαχείριση της «Ο» και του χιονιά. Ελλείψεις που ξεπερνούν το επίπεδο των φαρμακείων και εκτείνονται στις φαρμακαποθήκες και τις εταιρείες διανομής φαρμακευτικών προϊόντων που αδυνατούν να εκτελέσουν παραγγελίες, καθώς δεν έχουν διαθέσιμο απόθεμα. Οι φαρμακοποιοί κάνουν λόγο στην «Εφ.Συν.» για κατάσταση που «δημιουργεί κίνδυνο για την υγεία των ασθενών», που «έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο», για την οποία «δυστυχώς, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας, η πολιτεία δεν έχει πάρει κανένα μέτρο».

Κάθε φορά που «λείπουν» κάποιοι κωδικοί από την εγχώρια αγορά, αν δεν έχει πρόβλημα παραγωγής μια εταιρεία -που δεν έχει-, όλα δείχνουν προς την κατεύθυνση των «τεχνητών ελλείψεων» και των παράλληλων εξαγωγών, ένα ζήτημα διαχρονικό, που ποτέ όμως δεν είχε λάβει τέτοιες διαστάσεις. Οι ελλείψεις κυμαίνονταν μεταξύ 80 και 100 κωδικών και κάποιες φορές είχαν αγγίξει τους 200 ή τους 400 στο παρελθόν. Ποτέ όμως τους 450.

Μπορεί να κάνει κάτι η πολιτεία; Ναι, από τη στιγμή που οι εξαγωγές επιτρέπονται μόνο στον βαθμό που υπάρχει κάλυψη της εγχώριας ζήτησης. Αρμόδιος φορέας είναι ο ΕΟΦ, με την επίβλεψη του υπουργείου Υγείας. Οχι μόνο, όμως, δεν πήρε κανένα μέτρο η πολιτεία για να εξασφαλίσει απαραίτητα φάρμακα, αλλά, αντίθετα, διακινδυνεύει την επάρκεια της χώρας. Τι έγινε εδώ; Στις 24 Ιανουαρίου ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων αποφάσισε την άρση της απαγόρευσης εξαγωγών 58 κωδικών φαρμάκων από τη χώρα. Την ίδια μέρα, περιέργως, έμπαιναν σε εφαρμογή οι νέες μειώσεις τιμών σε ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με το νέο Δελτίο Τιμών Φαρμάκων του υπουργείου Υγείας.

Οι εξαγωγές των φαρμάκων γίνονται νόμιμα, ακολουθώντας τους κανόνες του εμπορίου, ζήτηση-προσφορά, όπως ορίζει η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων. Παράδειγμα: Εισάγεται ένα φάρμακο στη χώρα μας όπου κοστίζει 1-2 ευρώ, παραμένει για μία νύχτα σε μια φαρμακαποθήκη και την άλλη μέρα επανεξάγεται στη Γερμανία, όπου η τιμή του είναι 25 ευρώ. Τη διαφορά μοιράζονται οι φαρμακαποθήκες (Ελλάδας και Γερμανίας), το κράτος φαίνεται ότι κάνει «εξαγωγές» και ωφελείται πολιτικά, ενώ και οι φαρμακοβιομηχανίες εξυπηρετούνται, αφού γνωρίζουν ότι ένα φάρμακο δεν μπορεί να είναι βιώσιμο ταυτόχρονα στην Ελλάδα που κάνει 50 ευρώ και στη Γερμανία που κάνει 200. Τα περιθώρια κέρδους για τους κωδικούς που βρίσκονται σε έλλειψη κυμαίνονται από 30% έως 650%.

Πηγή:efsyn.gr