Το παραμυθάκι...

...για τον ένα και μοναδικό υπεύθυνο -- τον ημι-ανειδικευτο σταθμάρχη -- καλά κρατεί. Αλλά δεν το αγοράζουμε. Δεν το αγοράζει κυρίως η κοινωνία.

Τα εξωνημένα ΜΜΕ που μέχρι χθες επιτιμούσαν όποιον σήκωνε φωνη κριτικής, σήμερα υποστηρίζουν πλησίστια την κυβερνητική γραμμή. Με τη βοηθεια... των γνωστών nonpapers.  Αλλά δεν πείθουν τον κόσμο. Κι ας τα βαζουν με τους ειδικούς που έκρουαν εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου. Χωρις να θέλει να τους ακούσει κανένας.

Ο κόσμος όμως έχει καταλάβει.

Ο ενοχος ειναι ΕΝΑΣ.

ΤΟΝ ΛΕΝΕ

ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.

Το ξέρει κι ο ίδιος.

Το αφήγημα του δήθεν ικανού μάνατζερ έχει καταρρεύσει από καιρό και χτες δέχτηκε το τελειωτικό χτύπημα.

Το έχω ξαναπει: Οσοι τον έχουν γνωρίσει ξέρουν ότι θα έριχνε εξω ακόμη και το μίνι μαρκετ της γωνίας. Η μαλλον: Θα βούταγε το ταμείο και θα εφευγε. Γιατι μόνο το money τον ενδιαφέρει.

Τώρα ο χρονος μετράει για τον μισοκακομοίρη ναρκισσο αντίστροφα. Η οργή του κόσμου κοχλαζει. Τα άψυχα παιδια της Ελλάδας που βγαίνουν από τα συντρίμμια του τρένου στα Τέμπη είναι η πιο μακάβρια υπενθύμιση της αποτυχίας ενός δήθεν επιτελικού κράτους που ξεπούλησε την Ελλάδα και τα όνειρα των ανθρώπων της. Αδίστακτα. Ξεδιαντροπα. Κυνικά.

Και γι αυτό ο καταστροφεας της Ελλάδας, με απόσταση ο χειρότερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, έψαχνε χθες τα λόγια του στην ολιγόλεπτη θρασυδειλη κι υπεροπτική ταυτόχρονα τοποθέτηση του.

Τι να πει άλλωστε στον κόσμο που του γυρναει ηδη την πλάτη μαζικα. Με θυμό, αποστροφή και περιφρονηση.

Αλλά η περιπέτεια συνεχίζεται. Ο Μητσοτακης θα υπερασπιστει με νύχια και με δοντια το ιμπεριουμ του. Και μέχρι να πέσει θα γινεται καθε μέρα που περνάει ολο και πιο απροκαλυπτα επικίνδυνος. Κι ας είναι βαρεια τραυματισμένος.

Γι αυτό δεν πρέπει να τον αφήσουμε ούτε στιγμή σε χλωρό κλαρί.

Evangelos Antonaros (FB)