Τη θέση ότι η Ελλάδα είναι μια δύναμη που προωθεί εμπράκτως την ειρήνη και την ευημερία στην Ανατολική Μεσόγειο κι αυτό αποδεικνύεται τόσο από τη συμμετοχή της στα πολυμερή σχήματα συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή, όσο και από τις διμερείς συμφωνίες που έχει υπογράψει με Αίγυπτο και Ιταλία για τον καθορισμό των Αποκλειστικών Ζωνών εξέφρασε ο Νίκος Δένδιας κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, με θέμα την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Έλληνας υπουργός υπέδειξε παραλλήλως την Τουρκία ως τη δύναμη που αρνείται την ισχύ της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, που αμφισβητεί το δικαίωμα των ελληνικών νησιών σε πλήρη επήρεια, αμφισβητεί δηλαδή το δικαίωμα να έχουν υφαλοκρηπίδα και κατ’ επέκταση Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, τη χώρα που απειλεί από το 1995 την Ελλάδα με πόλεμο- το λεγόμενο casus belli- σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια, παραβιάζοντας θεμελιώδεις αρχές του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Παραλλήλως, η Τουρκία παραβιάζει σχεδόν σε καθημερινό επίπεδο τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο, ενώ την τελευταία περίοδο αμφισβητεί ακόμα και την κυριαρχία των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νίκος Δένδιας, τονίζοντας ότι όλα αυτά γίνονται με βάση το ανυπόστατο τουρκικό θεώρημα της Γαλάζιας Πατρίδας, αγνοώντας την επήρεια των ελληνικών νησιών, συμπεριλαμβανομένης ακόμα και της Κρήτης.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, ο Υπουργός Εξωτερικών παρουσίασε με χάρτες τη λογική της νομιμότητας που διέπει τη Συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, σε αντίστιξη με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο υπογράφθηκε όταν η Λιβύη βρισκόταν εν μέσω εμφυλίου πολέμου, διαιρεμένη ουσιαστικά σε δύο μέρη. Να υπενθυμίσουμε ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο δεν έχει επικυρωθεί από κάποια νόμιμη, εκλεγμένη αρχή της Λιβύης, ενώ σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο πρόεδρος του Λιβυκού κοινοβουλίου ξεκαθάρισε ότι η παρούσα Βουλή δεν σκοπεύει να προβεί σε τέτοιου είδους ενέργεια.
Ο Νίκος Δένδιας έδειξε μάλιστα στους παρευρισκόμενους το σημείο του χάρτη, όπου πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού παρενόχλησαν το ιταλικών συμφερόντων πλοίο Nautical Geo, το οποίο πραγματοποιούσε σεισμικές έρευνες για λογαριασμό της ΕΕ, με βάση το σχέδιο του East Med. Το γεγονός αυτό είναι αχαρακτήριστο τόνισε ο Έλληνας υπουργός. Η Τουρκία αποκαλεί την κατάσταση αυτή «νομιμότητα» είπε ο Νίκος Δένδιας.
Την ώρα εκείνη ζήτησε τον λόγο ο Τούρκος πρέσβης στη Νορβηγία, ο οποίος ξεκίνησε την προκλητική τοποθέτησή του λέγοντας ότι όλα όσα άκουσε δεν ήταν καθόλου ευχάριστα. Χάνετε το κρίσιμο σημείο είπε ο πρέσβης απευθυνόμενος στον Έλληνα Υπουργό, ότι όλα όσα κάνει η Τουρκία τα κάνει σε απάντηση των ελληνικών κινήσεων, αναφέροντας για παράδειγμα ότι το casus belli εκδόθηκε από την τουρκική Εθνοσυνέλευση όταν η Ελλάδα είπε ότι θα επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά της στα 12 νμ, παραχαράσσοντας τόσο τα πραγματικά γεγονότα, όσο και τις προεκτάσεις τους.
Η Τουρκία δεν προσχώρησε στη Σύμβαση διότι ακριβώς υπήρχαν διαφορές στο Αιγαίο, είπε ο πρέσβης, ενώ στο σημείο εκείνο ξεπερνώντας κάθε όριο είπε απευθυνόμενος στον Νίκο Δένδια ότι Το Αιγαίο έχει δυο πλευρές. Η μία είναι αυτή της Μικράς Ασίας θα πρέπει μάλλον να τη θυμάστε από την Ιστορία, υπονοώντας προφανώς τα γεγονότα του 1922.
Η Άγκυρα δεν είναι διατεθειμένη να κάνει διάλογο μόνο επί του Δικαίου της Θάλασσας είπε ο πρέσβης, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι δεν έχει διάθεση για πραγματικό διάλογο, θέτοντας τέλος και στο τραπέζι το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, επικαλούμενος τη Συνθήκη της Λωζάνης, αγνοώντας όμως προφανέστατα την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τη διατήρηση της στρατιάς του Αιγαίου στα παράλια της Μικράς Ασίας, με την παρουσία μάλιστα ισχυρών αποβατικών δυνάμεων, και τη μόνιμη απειλή πολέμου κατά της χώρας μας.
Ο Νίκος Δένδιας σήκωσε το γάντι αποδομώντας τα τουρκικά επιχειρήματα. Ξεκινώντας μάλιστα την τοποθέτησή του κι όταν ο Τούρκος πρέσβης τον διέκοψε, ο Έλληνας υπουργός τον επανέφερε στην τάξη λέγοντας του ότι καθ’ ότι διπλωμάτης, δεν νοείται να διακόπτει το συνομιλητή του. Στο σημείο αυτό ανέβηκε η ένταση, με τον Έλληνα υπουργό πάντως να επανέρχεται στη συζήτηση και απευθυνόμενος στον Τούρκο πρέσβη του είπε ότι η Άγκυρα αγνοεί πριν και πρώτα απ’ όλα τον καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, σε άρθρο του οποίου αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται όχι μόνο η χρήση, αλλά και η απειλή χρήσης βίας. Τι είναι λοιπόν το casus belli αναρωτήθηκε ο Νίκος Δένδιας, ξεκαθαρίζοντας ότι αν η Τουρκία θέλει να μείνει στην εποχή του 19ου αιώνων, των κανονιοφόρων και των ξεπερασμένων αυτοκρατορικών θεωρήσεων, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει καμία πρόοδος. Κι αυτό παρότι ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι αν η Άγκυρα αλλάξει στάση, δεχθεί τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας ως εργαλείο επίλυσης της μοναδικής διαφοράς, δηλαδή της διευθέτησης των θαλασσίων ζωνών, τότε θα προωθηθεί όχι μόνο η ειρήνη, η ευημερία και η ανάπτυξη για την ευρύτερη περιοχή, αλλά και ειδικότερα για την τουρκική κοινωνία.
Δείτε το σχετικό βίντεο και το επεισόδιο στο 34:40
Διαβάστε το σχετικό διάλογο
ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ FAZLI ÇORMAN (Πρέσβης της Τουρκίας στη Νορβηγία): Αιγαίου: Είναι πάντα χαρά μου να βλέπω κάποιον από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ πρέσβη.
ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: Είναι χαρά μου. Φυσικά, αυτό που άκουσα δεν είναι πολύ ευχάριστο.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Το φαντάστηκα.
ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: Αλλά, φυσικά δεν είμαι εγώ αυτός που θα αντικρούσει όλα τα επιχειρήματά σας. Έχετε έναν ομόλογό σας στην Άγκυρα, ο οποίος θα ήταν πολύ ευτυχής να συζητήσει μαζί σας όλα αυτά τα θέματα. Και εδώ στη Νορβηγία, στο Όσλο, δεν είμαστε σε θέση να λύσουμε τα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Αλλά αφού ήρθατε εδώ και μιλήσατε γι' αυτά στο ακροατήριο, θα ήθελα να επισημάνω μερικά σχετικά ζητήματα με αυτά που είπατε, Εξοχότατε, με σεβασμό.
Ισχυρίζεστε, ή στην πραγματικότητα λέτε, ότι η Τουρκία κάνει αυτό και εκείνο, αλλά σας διαφεύγει ένα σημείο: ότι όλες αυτές οι ενέργειες είναι απάντηση σε κάτι που έχετε κάνει εσείς. Επομένως, αυτές είναι συνέπειες. Η τουρκο-λιβυκή συμφωνία ήταν επίσης μια συνέπεια από κάτι που επίσης γνωρίζετε πολύ καλά. Και η δήλωση του casus belli από την Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ήταν επίσης συνέπεια του ότι η Ελλάδα έλεγε ότι θα προχωρήσει μονομερώς κηρύσσοντας τα ηπειρωτικά ύδατα ως 12 μίλια. Και αυτό πρακτικά θα "κλειδώσει" τα τουρκικά ύδατα, τη δυνατότητα της Τουρκίας να φτάσει στα διεθνή ύδατα και η Τουρκία θα κλειστεί στα δικά της χωρικά ύδατα. Αυτό είναι που επιβάλλετε ή προσπαθείτε να πείτε στην Τουρκία.
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της UNCLOS, η Τουρκία ήταν επίμονος πολέμιος της έννοιας ότι τα νησιά έχουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα στην οριοθέτηση. Διότι στην περίπτωση του Αιγαίου, είναι αδύνατον να το δεχτούμε αυτό. Το Αιγαίο είναι μια πολύ συγκεκριμένη περίπτωση και όπως λέγατε, η μία πλευρά της θάλασσας θα πρέπει να μπορεί να βλέπει την άλλη πλευρά. Και η οριοθέτηση μπορεί να γίνει μόνο από τους δύο.
Έτσι, στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων στο Αιγαίο και όλων των άλλων ζητημάτων, η Τουρκία επιθυμεί να κάνει πραγματικό διάλογο, να τα λύσει μέσω του διαλόγου. Και σημείωσα με μεγάλη χαρά ότι την επόμενη εβδομάδα πιθανόν να υπάρξει ένα νέο κεφάλαιο συμβουλευτικών συνομιλιών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, σε επίπεδο Υφυπουργών. Και πραγματικά προσβλέπουμε στην επίλυση όλων αυτών των ζητημάτων μέσω του διαλόγου. Το Αιγαίο Πέλαγος έχει δύο πλευρές- υπάρχει μια χερσαία μάζα στην άλλη πλευρά που ξεχνάτε, η οποία ονομάζεται Μικρά Ασία, ίσως τη θυμάστε από την ιστορία. Και είναι η χερσαία μάζα της ασιατικής ηπείρου. Θα θέλατε να το αγνοήσετε αυτό. "Το νησί μου έχει την ίδια επίδραση στην οριοθέτηση, όπως και η χερσαία μάζα της Τουρκίας". Έτσι, αυτό είναι φυσικά αδύνατο να το δεχτούμε και αυτό είναι το σημείο εκκίνησης.
Λέγατε ότι ήσασταν έτοιμοι να μιλήσετε με την Τουρκία στη βάση της UNCLOS. Και η Τουρκία δεν προσχώρησε στην UNCLOS γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε την κατάσταση στο Αιγαίο ως λύση. Επομένως, δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτόν τον διάλογο μόνο στη βάση της UNCLOS. Όπως έλεγε ο καθηγητής, το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να είναι μία από τις βάσεις των λύσεων και οι άλλες είναι η δικαιοσύνη, η ισότητα και τα αμοιβαία δικαιώματα. Εάν είστε έτοιμοι να δεχτείτε ή να λάβετε υπόψη σας τα τουρκικά ζητήματα, τα τουρκικά δικαιώματα και τις τουρκικές ανάγκες σε αυτό το θέμα, μπορούμε όλοι να καθίσουμε και να συζητήσουμε και να λύσουμε αυτά τα προβλήματα.
Και επίσης δεν αναφέρατε το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς ορισμένων από τα νησιά που ανέφερε ο Ulf. Αυτό είναι επίσης ένα από τα θέματα που θα θέλαμε να συζητήσουμε όταν πρόκειται για το Διεθνές Δίκαιο και την εφαρμογή του. Νομίζω ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, οι συμφωνίες αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικαίου. Οι άμεσες συμφωνίες και η Συνθήκη της Λωζάνης και η Συνθήκη των Παρισίων του 1947 σας ζήτησαν να μην στρατιωτικοποιήσετε ορισμένα από αυτά τα νησιά, κάτι που δεν είναι αποδεκτό. Υπάρχουν πολλές άλλες, αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΤΟΥ NUPI ULF SVERDRUP (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΉΣ): Πρέσβη. Κύριε υπουργέ, θα θέλατε να απαντήσετε εν συντομία...
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα το κάνω.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΤΟΥ NUPI ULF SVERDRUP (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΉΣ): (Πρόεδρος του Συμβουλίου): Κατά μία έννοια, είναι μια πρόσκληση να μιλήσουμε για τις συνθήκες...
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα το κάνω. Πρώτα απ' όλα, θέλω να ευχαριστήσω τον Πρέσβη -το είπα και πριν- που είναι εδώ σήμερα. Φυσικά, δεν υπάρχει καμία ερώτηση, οπότε, άμεσα, ήταν μάλλον μια δήλωση.
Αλλά, κατά κάποιο τρόπο, Πρέσβη, θα ήθελα επίσης να σας ευχαριστήσω που επαληθεύσατε ακριβώς αυτά που είπα. Διότι στην ουσία, αν μου επιτρέπετε να επαναλάβω, είπατε ότι "είναι νόμιμο για την Τουρκία να εκδώσει ένα casus belli εναντίον μας, μια απειλή πολέμου. Αν..."
ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: [Μιλώντας μακριά από το μικρόφωνο. Ακατάληπτο]
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Λοιπόν, ως διπλωμάτης, υποθέτω ότι η διακοπή δεν εμπίπτει στους κανόνες συμπεριφοράς σας. Τώρα, ξεκινάω πάλι: Λέτε ανοιχτά σε ένα ακροατήριο και πιθανότατα, επίσης στο διαδίκτυο, ότι: "η απειλή με πόλεμο οποιασδήποτε χώρας είναι νόμιμη".
Αλλά αν θυμάμαι καλά από όσα διδάχθηκα στο πανεπιστήμιο, αλλά, επίσης, αν θυμάμαι καλά, εσείς [η Τουρκία] έχετε προσυπογράψει τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Και αν μου επιτρέπετε, ο Χάρτης απαγορεύει πλήρως τη χρήση βίας και την απειλή χρήσης βίας.
Επομένως, αν μου επιτρέπετε να ρωτήσω, όχι εσάς, αλλά την Τουρκία -γιατί δεν είναι προσωπικό θέμα- δεν είναι ένα casus belli ακριβώς αυτό που απαγορεύεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ; Μήπως ο Χάρτης του ΟΗΕ εξαρτά αυτή την απαγόρευση από τη δική σας ερμηνεία του τι είπε η Ελλάδα ότι μπορεί να κάνει σύμφωνα με τι, με μια Διεθνή Σύμβαση, την οποία έχουν υπογράψει 168 μέρη, με την περήφανη εξαίρεση της Τουρκίας;
Ακόμα και οι ΗΠΑ, που δεν έχουν επικυρώσει την UNCLOS, συμβουλεύουν κάθε χώρα του κόσμου να προσχωρήσει στην UNCLOS. Και έρχεται η Τουρκία και λέει "επειδή δεν έχω υπογράψει την UNCLOS, δεν επιτρέπεται να εφαρμόσετε την UNCLOS, και αν εφαρμόσετε την UNCLOS, είναι απειλή πολέμου εναντίον σας, και τέλος, γιατί αυτό θέλω".
Είναι αυτή μια λογική συμπεριφορά των πραγμάτων στον 21ο αιώνα; Είναι αυτό πραγματικά πρόσκληση για διάλογο; Ή είναι μια καθαρή απειλή -και θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω πολύ πιο σκληρές λέξεις από την "καθαρή απειλή";
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι επιλύσιμες. Υπό μία προϋπόθεση: να έρθει η Τουρκία στον 21ο αιώνα. Αν η Τουρκία μείνει στον 19ο αιώνα, αν η Τουρκία μείνει στον τρόπο που ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής διεκπεραίωνε τις υποθέσεις του, έχοντας τις αρμάδες γύρω από τη Μεσόγειο, τότε αυτό δεν γίνεται.
Είναι ένα no go, αλλά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχει η δυνατότητα η Τουρκία να αλλάξει τον τρόπο και την αντίληψή της. Γιατί πιστεύω βαθιά ότι αυτό είναι προς όφελος της τουρκικής κοινωνίας. Και αν μου επιτραπεί να επαναλάβω τον εαυτό μου, υπάρχει μια τεράστια δυναμική που θα υπήρχε αν αυτό το θέμα έχει επιλυθεί.
Και, παρεμπιπτόντως, στην τελευταία παρατήρηση, ο Πρέσβης είπε ότι το "τουρκο-λιβυκόφωνο μνημόνιο" ήταν μια αντίδραση σε κάτι. Ποιο ήταν αυτό το κάτι δεν μας αποκαλύφθηκε. Αλλά και πάλι, το ερώτημα είναι: πώς θα μπορούσε μια παράνομη αντίδραση να είναι αποδεκτή; Θέλω να πω, η πραγματική απάντηση σε αυτό θα ήταν: "Όχι, κάνετε λάθος, το "τουρκο-λιβυκό μνημόνιο" είναι μια νόμιμη συμφωνία". Άκουσα ότι είναι μια αντίδραση σε κάτι, αλλά, για άλλη μια φορά, κανείς σε αυτή τη γη δεν μπορεί να υπερασπιστεί αυτή τη "συμφωνία" για νομικούς λόγους.
Το νομικό σημείο είναι ακριβώς το ίδιο με το αν η Τουρκία έχει οριοθετηθεί με τη Σιγκαπούρη, ή παρεμπιπτόντως με τη Βραζιλία, ή με την Παταγονία ή οτιδήποτε άλλο. Πώς μπορεί να σταθεί αυτό στον σημερινό κόσμο; Σας ευχαριστώ.
(Με πληροφορίες από ert.gr)
Αναρτήθηκε από ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου