Δουλικοί, ηττοπαθείς και επικίνδυνοι.

Σάββας Λαμπρίδης

        Μέλος της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ν. ΠΕΛΛΑΣ

          Δεν ξέρω πραγματικά αν υπήρχαν στην ιστορία ποιο ηττοπαθείς και δουλικοί εκπρόσωποι ενός Λαού που μέσα σε τρία χρόνια κατάφεραν να παραδώσουν, χώρα και Λαό, στις ανώμαλες ορέξεις εξτρεμιστών τοκογλύφων χωρίς να ρίξουν ούτε μια «ντουφεκιά», χωρίς να υπερασπιστούν ούτε στο ελάχιστο το Λαό τους.

           Για μια ακόμα μια φορά, όπως το ’44, οι αστοί εκπρόσωποί μας, επέλεξαν να οδηγήσουν τη χώρα σε εσωτερική καταστροφή και διάλυση για να επιβιώσουν οι ίδιοι πολιτικά αντί να τη θωρακίσουν και να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο  στις κοσμογονικές αλλαγές που εκτυλίσσονται στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια.

           Αυτό βέβαια θα μπορούσε εύκολα να εξηγηθεί με μια μικρή ιστορική αναδρομή στα σύνδρομα και τα κόμπλεξ της Ελληνικής αστικής τάξης έναντι των ξένων αλλά και του Λαού. Επαρχιώτες, ευρωλιγούρηδες, φιγούρες βαθιά παρακμιακές που μόνο ο Μέγας Σουρής θα μπορούσε να αποδώσει με το λόγο του.

          Ακούγοντας λοιπόν τον υπουργό ( ίσως και πρωθυπουργό) κ. Στουρνάρα εχθές να διαβεβαιώνει την Ελληνική Βουλή ότι: « πιστεύω, ναι βαθύτατα από την καρδιά μου, ότι ο λογαριασμός βγαίνει... η Ελλάδα έχει κάνει τεράστια βήματα για τη σωτηρία της», σκέφτηκα ότι ένας υπουργός δεν μπορεί να μιλάει «από την καρδιά του» και να έχει πίστη σε αυτήν (λες και βρίσκεται σε ποιητική βραδιά στη λέσχη κυριών Φιλοθέης)  αλλά να καταθέτει λεπτομερή στοιχεία για το απόλυτα, επιστημονικά τεκμηριωμένο, σχέδιό μιας κυβέρνησης (και όχι των τοκογλύφων) που παλεύει να σώσει τη χώρα από την καταστροφή!

 

          Και τότε αυθόρμητα και συνειρμικά μου ήρθε η εικόνα του έτερου πρωθυπουργού, που σε τακτά χρονικά διαστήματα έχει ανοικτή επικοινωνία με τον «θεό των Ελλήνων» που τον διαβεβαιώνει, ότι το φως στο βάθος του τούνελ, δεν είναι το τραίνο που έρχεται και του δίνει ιδέες (πινελιές) για τη διέξοδο από την κρίση.

         Αυτά βέβαια σε κάποια άλλη χρονική περίοδο ίσως να με κάνανε ακόμα και να ευθυμήσω, αλλά τώρα πραγματικά με εξοργίζουν. Μιας και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο Λαός τρώει κουτόχορτο και καταπολεμά τον καρκίνο με ξεμάτιασμα!

         Και συνέχισε : «Θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα όπου προκύψουν, θα σπρώξουμε προς τα πίσω αν χρειαστεί τα χρεολύσια και τις δόσεις για να είναι σίγουρη η σωτηρία της χώρας» τόνισε ο υπουργός Οικονομικών.

Σύστημα τρικυμία, δηλαδή.

Και κατόπιν : «Ποιοι δεν θέλουν να σωθούμε; Όλοι οι σπεκουλαδόροι του κόσμου. Όλοι αυτοί που σορτάρουν το ευρώ και τα ομόλογα των χωρών του ευρώ. Επίσης, μην ξεχνάμε τη ρήση του Λένιν «οι πρόθυμοι ηλίθιοι», γιατί υπάρχουν κι αυτοί, οι οποίοι δεν θέλουν να σωθούμε».

Ναι ο Λένιν όντως το είπε, αλλά ο κ. υπουργός μάλλον στον καθρέφτη κοιτούσε...!

Γιατί κάποιος θα πρέπει να τον ενημερώσει ότι αυτός και οι όμοιοι του έδωσαν γη και ύδωρ για να μπούμε στο Ευρώ (μην υπολογίζοντας ούτε κατά διάνοια την ελληνική πραγματικότητα) και στα δύσκολα   Δραχμοποίησαν το Ευρώ εσωτερικά για να σωθεί αυτό εξωτερικά!

Άρα οι «οι πρόθυμοι ηλίθιοι» φίλοι του από το 1997 σορτάρουν την εξαφάνιση του Ελληνικού Λαού με τις τακτικές τους!

         Θλιβερές μορφές που τρικλίζουν τώρα, πότε ο ένας μπροστά στη Μέρκελ και πότε ο άλλος,πλέον, μπροστά στον Ομπάμα, για να τους ελεήσουν με τοκογλυφικά δανεικά ώστε να αποπληρώσουν τα προηγούμενα τοκογλιφικά δανεικά που πήραν οι προκάτοχοι τους τρικλίζοντας και αυτοί.

Εμπνευσμένοι πολιτικοί, θεόπνευστοι σωτήρες!

         Διαχρονικά γονυπετείς, διαχρονικά φοβικοί και δουλοπρεπείς έναντι των μεγάλων δυνάμεων. Αλλά μέσα «τσαμπουκάδες» με πυγμή και πάθος να διατρανώνουν «τας μεγάλας εθνικάς ιδέας» όπως η είσοδος στο €υρώ ή την «Ολυμπιάδα της Γιάννας, του Μπόμπολα και των άλλων Παλικαριών» και τώρα τους άλλους εθνικούς στόχους: «το πρωτογενές πλεόνασμα» ή « όλα στους ιδιώτες για να γίνουμε πραγματικά Αμέρικα ή Γκερμάνια».

Μόνο που δεν χρειάζεται να είσαι μέντιουμ και να ασχολείσαι με τα μεταφυσικά για να δεις ότι και αυτοί θα είναι μια μεγάλη τσιχλόφουσκα ala «tsik America» που θα σκάσει, όμως, με κρότο στα μούτρα του Ελληνικού Λαού με μια νέα εθνική τραγωδία!

  

          Γιατί, πάντα, τους υπερφίαλους μεγαλοϊδεατισμούς της αστικής τάξης της πλήρωνε ο Ελληνικός Λαός με τραγωδίες. Ενώ αυτοί που τις προκαλούσαν πάντα απλά διέφευγαν και τους επανέφεραν αργότερα οι πάτρωνες τους !