Η Σύγχρονη Αρετούσα

Τα `μαθες, Αρετούσα μου,

 τα θλιβερά μαντάτα;

Τον Δήμαρχο τον βάλανε

 να πλένει πιάτα

   Tέσσερεις μέρες μοναχάς τουδωκαν ν απαντήσει

   Αν προτιμά για Δήμαρχος ή τη πλύση

Και πως ν αποχωριστεί απ το θρόνο να μακρύνει

Σε ποιον κακούργο να τον αφήνει

Kατέχει το πώς ο λαός γρήγορα σε ξαποστέλει

Pηγόπουλο, Aφεντόπουλο, δεν τον εμέλει

Kι ουδέ μπορείς ν’ αντισταθείς, σα θέλει ο λαός σου

νικούν την-ε τη γνώμη σου, κι αλλάσσει το μυαλό σου.

"Mιά χάρη, πατέντα  σου ζητά, κ’ εκείνη θέλει μόνο,

Άλλος να μη ποθήσει όσο αυτός το θρόνο

Tην ώρα που θα μ αρνηθείς, να βαραναστενάξεις,

κι όταν σα ψηφο στολιστείς, σαν εκλεγμένη αλλάξεις,

ν’ αναδακρυώσεις και να πεις· "Ω Δήμαρχε καημένε,

τά σου'ταξα λησμόνησα, τό'θελες πλιό δεν έναι."