Τη Μεγάλη Τετάρτη οι νοικοκυρές ζύμωναν και έψηναν τσουρέκια και κουλουράκια.
Οι
καντηλανάφτες πήγαιναν ψηλά στο βουνό όπου μάζευαν ένα χόρτο με
ιδιαίτερο άρωμα για το στόλισμα του Επιτάφιου. Στο χωριό το ονόμαζαν
«ζντράβιτς». Αν είχε θεραπευτικές ιδιότητες, όπως δείχνει το όνομά του
δεν το ξέρω ή δεν άκουσα κάτι σχετικό.
Πάντως τη Μ . Παρασκευή μετά το
τέλος της ακολουθίας του Επιτάφιου, πολλές γυναίκες προσκυνώντας τον
Επιτάφιο, έπαιρναν και μικρά φυλλαράκια για να τα βάλουν στο εικονοστάσι
τους. Ίσως για φυλαχτό.
Τη Μ. Πέμπτη οι νοικοκυρές έβαφαν τα κόκκινα αβγά. Για χρώμα χρησιμοποιούσαν κρεμμυδόφυλλα.
Την ίδια μέρα πολλά παιδιά πηγαίναμε στο μεγάλο παζάρι της Αριδαίας, από όπου αγοράζαμε «πιστόλι και τάπες» για την Ανάσταση.
Το βράδυ μετά τη Σταύρωση, πολλές γυναίκες έμεναν στην εκκλησία για να «ξενυχτήσουν και να φυλάξουν» το σταυρωμένο Χριστό.
Μεγάλη Παρασκευή. Η καμπάνα από το προηγούμενο βράδυ και όλη την ημέρα χτυπούσε πένθιμα.
Τα κορίτσια στόλιζαν τον επιτάφιο με το χόρτο που προανέφερα προσθέτοντας και άλλα λουλούδια.
Τα παιδιά κάποια στιγμή της ημέρας προσκυνούσαμε τον Επιτάφιο περνώντας τρεις φορές κάτω από αυτόν.
Το βράδυ η εκκλησία γέμιζε ασφυκτικά από τους χωριανούς με τις λαμπάδες στα χέρια.
Η περιφορά του Επιτάφιου γινόταν στο προαύλιο της εκκλησίας κάνοντας τρεις γύρους γύρω από αυτήν.
"Από το Πόζαρ στο Λουτράκι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου