Το χρέος της ευθύνης ενός πιστού.....

*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης

Ο ανεκδιήγητος συρφετός των πολιτών έξω από εκκλησία στην Αγία Βαρβάρα, μεσούσης της πανδημίας και των μέτρων απαγόρευσης κυκλοφορίας για τον κορωνοϊό, που δίκην Σταυροφόρων και Ναϊτών ιπποτών συγκεντρώθηκαν να καταγγείλουν τη διεθνή συνωμοσία, προκαλεί μόνο θλίψη, αγανάκτηση και σύγχυση στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας. Σε κάθε περίπτωση, όπως έχει λεχθεί "η αντίληψή μας για τον Θεό αποκαλύπτει περισσότερα για εμάς παρά για Εκείνον"...

Συνεπώς, μόνο ως επικίνδυνη αστειότητα εκλαμβάνεται ο "ηρωικός" τρόπος τον οποίο επέλεξαν οι ως άνω πιστοί, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν, όχι απαραίτητα φρονώ για να εξυπηρετήσουν κάποια πολιτική σκοπιμότητα ή να γίνουν το άλλοθι κάποιας απόφασης, για τα μέτρα απαγόρευσης. Γιατί, ο τρόπος που επέλεξαν να διατρανώσουν την πίστη τους, προτάσσοντας με ασύγγνωστη αφέλεια και επικίνδυνη άγνοια τα άτρωτα στήθη τους στον φονικό ιό, ισοδυναμεί με βλασφημία κι όχι με λατρεία. Ευτελίζει τα σύμβολα της πίστης και τα ιερά λειτουργήματα, συνιστά ύβρη για τις θρησκευτικές αξίες που είναι συνυφασμένες με την ιστορία, τον λαϊκό πολιτισμό και την άφατη παράδοση αιώνων...

Προφανώς, όλοι αυτοί οι πραιτωριανοί της πίστης, λαϊκοί αλλά και ιερωμένοι που υποδύονται αναίτια και ξαφνικά τον Παπαφλέσσα, με τα διχαστικά κηρύγματα αγάπης, αγνοούν ότι η ιστορική "συζυγία" και η διαχρονική συμπόρευση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, στην πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή του Έθνους, ήταν η πέτρα πάνω στην οποία ανέκαθεν ακουμπούσε το σώμα και η ψυχή του Έθνους. Μόνο λοιπόν θλίψη και ντροπή!!!

Χρήστος Κ. Μακρίδης

*Πολιτικός Επιστήμων

 - Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός