Άρθρο του Δημήτρη Μαυρίδη
Όπως όλοι οι γνήσιοι έλληνες και κάτοικοι του θαυματουργού αυτού τόπου απο τον 18ο αιώνα πΧ, είμαστε αρκετά καλοί γνώστες της ελληνικής μυθολογίας.
Από τα βάθη του παρελθόντος η Ελληνική μυθολογία ήταν ακμάζουσα και σαγήνευε το κόσμο. Κάθε ιστορία μοναδική και εμπλουτισμένη με στοιχεία τα οποία φέραν κάτι το μαγευτικό και πολλές φορές κάτι το ελπιδοφόρο. Με τούτες τις ιστορίες μεγαλώσαμε εμείς , τα παιδιά μας και γενιές πολλές, φορείς της ελληνικής οκνηρής και δημιουργικής φαντασίας
Αν νομίζετε όμως πως η μυθολογία σταματά στα αρχαιοελληνικά χρόνια με την άνθιση και την ακμή των επιστημών θα συνειδητοποιήσετε πόσο λανθασμένη είναι η άποψη σας. Κοιτώντας τον τομέα της «Ελληνικής μυθολογίας» σε μια επιβλητική βιβλιοθήκη διαπιστώνει κανείς πως κάποιοι μύθοι εμπνέουν, άλλοι δίνουν ελπίδα , ή δηλώνουν κάτι το φανταστικό. Στη σύγχρονη εποχή αρκετοί βάρβαροι, φιλόδοξοι και σοβαροφανείς λαοί της Ευρώπης, εμπνευσμένοι και σοβαρός επηρεασμένοι από την ελληνική κουλτούρα προσπάθησαν να την υιοθετήσουν, λεηλατώντας την , ορισμένες φορές απεγνωσμένα δίχως αποτέλεσμα όμως. Έτσι στράφηκαν σε μιά αρχαία τέχνη με την ικανότητα να διαδίδεται με ταχύτητα φωτός. Την μυθοπλασία.
Έχοντας τα σύγχρονα μέσα με το μέρος τους όπως χρήμα και ΜΜΕ κατάφεραν...
...ύστερα από κολοσσιαίες προσπάθειες να δημιουργήσουν τον μεγαλύτερο μύθο της σημερινής εποχής. Ένα μύθο χρέους δισεκατομμυρίων, χρημάτων, ανέργων και χαμηλόμισθων. Ένα μύθο, αν και του οποίου η ετοιμολογία είναι Ελληνική, ο ίδιος του είναι ανθελληνικός . Προβάλλοντας μετα μανίας την δήθεν τραγικότητα και απόγνωση της σημερινής πατρίδας μας, σαν τον Οδυσσέα καταμεσής του πελάγους να παλεύει με 300 μυθικούς θεούς , οι οποίοι συνεχώς του υποβάλλουν νέες δοκιμασίες. Δίχως αμφισβήτηση, η αχίλλειος πτέρνα του φιλότιμου αυτού λαού, δέχεται ένα καίριο χτύπημα. Φοβισμένοι καθώς διασχίζουμε τις «Μνημονιάδες πέτρες» καταμεσής του όχι και τόσου ηλιόλουστου τούτη την φορά πελάγους μας και δίχως να γνωρίζουμε ,εμείς οι ίδιοι, τι έπεται επί της συνέχειας παλεύουμε με μια μυθοπλασία και μια ουτοπία. Η τραγική ειρωνεία στο μεγαλείο της !
Έχουμε όλοι αντιληφτεί μια πολιτική διάλυσης της σημερινής Ελλάδος όχι μονάχα στον οικονομικό τομέα, αλλά στον κοινωνικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό. Απλά με ένα μύθο, παραμύθι ακόμα καλύτερα, ενός τεμπέλη και φτωχού λαού ο οποίος περιπλανιέται μεθυσμένος δανείζεται και στην συνέχεια τα σκορπά. Αν λοιπόν θέλετε αυτή η σύγχρονη ταπεινωτική μυθική ιστορία να περάσει από γενιά σε γενιά ως το προς αποφυγή παράδειγμα , ας κάνουμε ότι κάναμε τόσο καιρό που βαλλόμαστε στις δοκιμασίες τούτες για να βρούμε την « Ιθάκη μας». Αν δεν ενωθούμε αποκτώντας την δύναμη του Ηρακλή ως κοινωνία, οι «θεοί του Ευρώ» θα συνεχίσουν να αποτελούν τροχοπέδη ώστε να μην δούμε ποτέ την πολυπόθητη ανάπτυξη. Ο τόπος μάς είναι αποδεδειγμένα πλούσιος και σαφώς επιδέχεται ανάπτυξη, στην πηγές ενέργειας (Ηλιος, αέρας, φυσικό αέριο) κάτι το οποίο ενοχλεί αφάνταστα τους μνηστήρες της Ευρώπης και εραστές του ευρώ. Ευχής έργον είναι πλέον οι ίδιοι να σταματήσουμε να πιστεύουμε στην σωτηρία μας από τον «απομηχανής θεό». Παύοντας να είμαστε μεσσιανιστές και αποδεικνύοντας την αξία μας ως οντότητα για ακόμη μια φορά ,όπως και οι πρόγονοι μας μπροστά στον εκάστοτε κραταιό κατακτητή. Ακόμη και αν δεν μας βοηθήσουν οι θεοί εμείς θα υπομένουμε τις δοκιμασίες τους καθώς βγήκαμε στο πηγαιμό για την δική μας « Ιθάκη ». Θα περιμένουμε και φέτος τους ηθικούς τουρίστες σας στις ηλιόλουστες μας παραλίες να μας δίνουν ελεημοσύνη, υπομένοντας την οποιαδήποτε δοκιμασία, όχι όμως για πάντα.
Όπως ο περίφημος Οδυσσέας Ελύτης γράφει: «χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε Χίλιους καπετάνιους τους αλλάξαμε Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε Μπήκαμε μες στα όπλα και περάσαμε, Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα Παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα».
Μαυρίδης Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου