ΑΝΤΙ 40/ΘΗΜΕΡΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΥΡΟΥΜΗΣ

Ο κορυφαίος των κορυφαίων
τρομπετίστας
                           
΄Εφυγε και ο Σταύρος,ό Σταύρος μας ο χαμογελαστός,μετά τους αδελφούς του Βασίλη,Γιώργο και Χρήστο.
Ο Σταύρος με το γλυκό και ανθρώπινο χαμόγελο,έτσι όπως τον θυμάμαι και τον έζησα απο τα παιδικά μου χρόνια,μέχρι που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, που γυρισμό δεν έχει,δυστυχώς.
΄Ηταν ο κορυφαίος των κορυφαίων τρομπετίστας,σε μια ορχήστρα που σε μάγευε με τους γλυκείς της ήχους.
Εποχή του '60, εκεί στην ταβέρνα του ''ΖΟΥΡΚΑ'', με τον Γιώργο στο κλαρίνο, τον Σταύρο στην τρομπέτα και τον Χρήστο στο ακκορντεόν. Στα τύμπανα ο εξάδελφός τους.
Με το που σχολούσα απο το Γυμνάσιο, πιτσιρικάς ακόμη, αλλά λάτρης της τοπικής μουσικής μας, πήγαινα εκεί στην ταβέρνα και τους απολάμβανα. Πεινασμένος - ξεπεινασμένος δεν μ΄ενδιέφερε, αφού χόρταινα την ψυχούλα μου ακούγοντάς τους να παίζουν μαγευτικά. Και ήταν όλοι τους νέοι τότε, με γερά πνευμόνια.
Η ταβέρνα πάντα γεμάτη απο νωρίς κι έπρεπε να κλείσεις τραπέζι πριν 10 ημέρες, Κρίμα που δεν υπήρχαν τα ανάλογα μηχανικά μέσα για τη μαγνητοφώνηση εκείνου του ηχητικου θησαυρού.
΄Εφυγε και ο Σταύρος για την γειτονιά των αγγέλων κι εκεί θα πάρουν ξανά τα όργανα τους τα 4 αδέλφια,για να μαγέζουν τους αγγέλους τ΄ουρανού και χορό να στήσουνε τρελό.
Η ορχήστρα των Αφών ΟΥΡΟΥΜΗ θα μείνει στην ιστορία της μουσικής προσφοράς στο κοινωνικό γίγνεσθαι ανα την Ελλάδα.
Αριστοι μουσικοί, άριστοι χαρακτήρες,άριστοι οικογενειάρχες.
Γνωρίζοντάς τους απο τα παιδικά μου χρόνια, τους αγάπησα,τους λάτρεψα, τους χάρηκα και τους απόλαυσα, όπως και χιλιάδες ανθρώπων που είχαν την τύχη και την χαρά να ζήσουν ωραίες στιγμές με τους ήχους των οργάνων τους.
Αγαπημένε μου φίλε Σταύρο, χαμογελαστέ μας Σταύρο, το έμαθα απο την εφημερίδα ''ΓΕΓΟΝΟΤΑ'' οτι έφυγες για πάντα απο κοντά μας και πικράθηκα που δεν ήμουν κι εγω εκεί στον τελευταίο ασπασμό σου, μαζί με όλους εκείνους που σε συνόδευσαν στην τελευταία σου κατοικία, στον Εξαπλάτανο. Ομως νάσαι σίγουρος οτι έχεις εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση στις καρδιές και τις ψυχές όλων εκείνων που σε γνώρισαν, σε απόλαυσαν, σε θαύμασαν και σε αγάπησαν, τόσο ως άνθρωπο, όσο και ως μουσικό.
Θάμαι,λοιπόν,κι εγώ ένας απο αυτούς και θάθελα να ευχαριστήσω, τόσο εσένα, όσο και τα αδέλφια σου, που δεν μου χαλάσατε κανένα χατίρι, όταν σας ζητούσα να μου παίξετε κάποιο σκοπό, προσφέροντάς μου μια ανείπωτη ευτυχία.
Καλό σου ταξίδι, Σταύρε Ουρούμη, κορυφαίε, των κορυφαίων, τρομπετίστα.