Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Γιώργος Παππάς (Παπαδόπουλος)Ο Καρατζοβίτης που διαπρέπει στις ΗΠΑ


Ο Γιώργος Παππάς είναι τακτικός καθηγητής και αντιπρύτανης στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, όπου κατέχει την έδρα Joseph Moore στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.
Για το ερευνητικό του έργο έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με τα βραβεία Antonio Ruberti Young Researcher, George Axelby Outstanding Paper και NSF PECASE, το οποίο απονέμεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε εξέχοντες νέους επιστήμονες.
                Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αριδαία ( ο πατέρας του Δημήτρης Παπαδόπουλος  ήταν γνωστός με  το παρατσούκλι   Σαλόζας)
Η εφημερίδα  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  σε δημοσίευμά της (20-11-2011) φιλοξενεί τα παρακάτω:




«H αριστοτελική λογική πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα της»

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Είναι συλλογική συνείδηση, ένας κοινός πυρήνας ιδεών, πολιτισμού, κουλτούρας και παραδόσεων, που εξελίσσεται χρονικά.
Πώς φτάνει σ' εσάς η κρίση της Ελλάδας;
Η κρίση με έχει φέρει πολύ πιο κοντά στην Ελλάδα. Και επειδή η ελληνική κατάσταση είναι το φιτίλι μιας πιθανής παγκόσμιας κρίσης, υπάρχει παγκοσμίως εκτενής και καθημερινή κάλυψη των γεγονότων για το θέμα. Κυρίως, βέβαια, νοιάζομαι για το μέλλον των γνωστών και φίλων μου, άρα και της ίδιας της χώρας.
Ποιος φταίει;
Πολιτικοί και κοινωνία διόγκωσαν τρομακτικά το πελατειακό κράτος. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ήταν εσωστρεφείς και κρατικοδίαιτες. Η χώρα αποκόπηκε από την παραγωγή. Το κράτος δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με τα έσοδα - φοροδιαφυγή και ανάπτυξη. Οι τράπεζες εθελοτυφλούσαν στο ρίσκο χρηματοδότησης αυτής της κατάστασης.
Πώς φαντάζεστε τον Ελληνα της μετά την κρίση εποχής;
Αναγεννημένο. Να στηρίζεται περισσότερο στις δικές του δυνάμεις και λιγότερο σε αυτές της χώρας του. Να έχει απαιτήσεις για ένα κράτος με ισχυρούς θεσμούς και ανεξάρτητες αρχές. Να εμπιστεύεται άτομα που του προσφέρουν λύσεις και όχι εύκολα λόγια. Να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Να προσαρμόζεται γρήγορα στο δυναμικό, παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Να έχει φιλοδοξία και βλέψεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Το μέρος όπου μεγάλωσα, την Αριδαία του νομού Πέλλης.
Η υπέροχη εκδοχή των Ελλήνων.
Δεν έχω πλατωνικά πρότυπα ενός ιδανικού Ελληνα. Συναντάμε καθημερινά υπέροχους Ελληνες, εντός και εκτός συνόρων. Για μένα, υπέροχοι ήταν οι γονείς μου, γιατί με άφησαν ελεύθερο να περάσω τον Ατλαντικό πολύ νωρίς, ώστε να ακολουθήσω το επιστημονικό όνειρό μου.
Ο,τι με απογοητεύει.
Η έλλειψη οράματος. Ο ερασιτεχνισμός της ελληνικής κοινωνίας. Η διαφθορά. Η έκφραση «αυτό δεν γίνεται εδώ… εδώ είναι Ελλάδα». Σε πανεπιστημιακό επίπεδο, οι καταλήψεις και οι αιώνιοι φοιτητές.
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο κόσμο;
Η ελληνική γλώσσα είναι η σημαντικότερη ταυτότητα που διαθέτουμε. Μας διασυνδέει και μας στηρίζει ιστορικά. Για τους Ελληνες της διασποράς, η γλώσσα είναι το πρώτο ελληνικό στοιχείο που θέλουμε να μεταφέρουμε στα παιδιά μας.
Παράγει πολιτισμό ο σημερινός Ελληνας ή είναι προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Μπορώ να μιλήσω για τις επιστήμες, που δεν προβάλλονται αρκετά ως πολιτισμός -σε σύγκριση με τις τέχνες- στην Ελλάδα. Η παραγωγή πολιτισμού σε υψηλό επιστημονικό επίπεδο οδήγησε και κράτησε πολλούς από εμάς στο εξωτερικό. Εντός Ελλάδος παράγουμε πολλούς επιστήμονες, που όμως, πλην ηρωικών εξαιρέσεων, δεν δύνανται να κάνουν υψηλού επιπέδου επιστήμη.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
Η αριστοτελική λογική, η οποία πρέπει να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής της.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη - ορίστε την.
Η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, γεγονός που δημιούργησε ένα ιδιαίτερο «μείγμα» κουλτούρας και θεσμών, υπεύθυνο για ορισμένα από τα καλύτερα αλλά και για ορισμένα από τα χειρότερα χαρακτηριστικά του Ελληνα και της Ελλάδας. Η παρούσα κρίση μάς επιβάλλει να επιλέξουμε τη μία πλευρά και να αποβάλουμε την άλλη. Ελπίζω να σκεφτούμε σωστά και να επιλέξουμε την πλευρά της Ευρώπης.

EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη




Tης Αννας Γριμανη

1 σχόλιο:

  1. μπραβο στο εκλεκτο φιλο Γιωργο με το εξαιρετο ήθος.Ο Τζωρτζης με το γλυκο χαμόγελο.Παντα ψηλά ,πάντα καλύτερα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

(3)